Joanna Łopusińska - "Zderzacz"

Autor: Joanna Łopusińska

Tytuł: Zderzacz

Wydawnictwo: W.A.B.

Data wydania: 26 stycznia 2022

Liczba stron: 480

Ocena: 5/10 

Opis:

Grudzień 2011, Genewa, CERN. Największy na świecie ośrodek badań jądrowych.

Prof. Francesca Accardi przedstawia postępy prac w poszukiwaniu boskiej cząstki: bozonu Higgsa. Odkrycie ma stać się największą sensacją naukową XXI w. Dzień później, w trakcie niemającego się prawa zdarzyć blackoutu, w podziemnej kawernie eksperymentalnej Wielkiego Zderzacza Hadronów znalezione zostaje ciało młodego genialnego fizyka. Kto odpowiada za jego śmierć? A może Noah Majewski popełnił samobójstwo? Śledztwo w sprawie tajemniczej śmierci i zaginięcia dziennika naukowca prowadzi charyzmatyczna inspektor Hauser. Kiedy Ava i Alex, siostra i przyjaciel Majewskiego, znikają - rusza ich śladem. Ale nie tylko ona…

Recenzja:

Kocham thrillery, lubię naukę i polskie autorki, więc kiedy tylko usłyszałam o „Zderzaczu” Joanny Łopusińskiej, poczułam, że to coś dla mnie. Wszystkie elementy się zgadzają, powinno być pięknie, jednak nie tym razem.  Niestety „Zderzacz” w moim przypadku okazał się pudłem. Nie mogę jednak powiedzieć, że ta książka jest zła, gdyż bym skłamała. Może akurat dla was „Zderzacz” będzie strzałem w dziesiątkę. Postaram się w mojej recenzji przedstawić zarówno zalety, jak i wady książki Łopusińskiej.

Zacznijmy jednak od początku. Czym w ogóle jest „Zderzacz”? Tytuł powieści sugeruje, że będziemy mieli do czynienia z fizyką. Akcja rozgrywa się w malowniczej zimowej Genewie, konkretnie w największym światowym ośrodku badań jądrowych, a jej „głównym bohaterem” jest Wielki Zderzacz Hadronów. Spokojnie, ja też nie wiedziałam, co to. Na szczęście autorka wszystko wyjaśnia. Pozostałe postaci w „Zderzaczu” to naukowcy i naukowczynie, którzy jednak nie pasują do naszej typowej wizji „jajogłowego”. Piękni, i inteligentni ludzie - tak można określić Avę, Aleksa, Noaha, Rebeccę i Francescę. A także odważni, biorąc pod uwagę, jak potoczy się fabuła „Zderzacza”. Nie zabraknie również sprytnej pani detektyw. 

Książka Łopusińskiej to przecież thriller nie tylko z nazwy. W następstwie śmierci Noaha w ośrodku badawczym, gdzie prowadzone są badania nad odkryciem, które może zmienić losy świata, dochodzi splotu niefortunnych zdarzeń. Naukowcy będą musieli wcielić się w role bohaterów kina akcji, ponieważ śmierć Noaha wygląda na zabójstwo, a wróg czyha za rogiem…

Brzmi świetnie, zastanawiacie się pewnie wobec tego, czemu taka niska ocena? Powód jest prosty. Książka, mimo że sporo oferuje i niesie ze sobą niezaprzeczalną wartość, jeśli chodzi o pogłębianie waszej wiedzy o fizyce, nie jest łatwa, ani przyjemna w odbiorze. Przynajmniej dla mnie - osoby, która co prawda jakieś zaplecze fizyczne ma, ale na pewno nie w takim stopniu, który umożliwiłby swobodną lekturę „Zderzacza” bez bólu głowy. Autorka naprawdę stara się wyjaśniać wszystkie kwestie naukowe, jednak w sposób dość zawiły. Nie można jej winić, gdyż nie jest to podręcznik, a powieść fabularna, więc wszelkie wyjaśnienia są wplatane niejako mimochodem i nie są obszerne. Aby zrozumieć główny wątek książki i cały dylemat, musimy jednak wiedzieć, o co chodzi, a ja miałam z tym spory problem.

Kolejnym minusem tej książki są moim zdaniem nudni jak flaki z olejem bohaterowie, na których zupełnie mi nie zależało. Z ani jednym nie potrafiłam się utożsamić, historia żadnego mnie nie porwała. A to było niestety gwoździem do trumny. 

Niestety, ale lektura prawie pięciuset stron o ludziach, którzy mnie nie interesują, o problemie, który nie do końca rozumiem, nawet mimo lekkiego pióra autorki, świetnych opisów scen akcji i krajobrazu, nie była tym, na co liczyłam. Może następnym razem. Autorce życzę jak najlepiej, a osobom ze ścisłym umysłem polecam.