Neal Shusterman, Jarrod Shusterman - "Susza"

Autor: Neal Shusterman, Jarrod Shusterman

Tłumaczenie: Jacek Konieczny

Tytuł: Susza

Wydawnictwo: YA!

Premiera: 11 sierpnia 2021

Liczba stron: 416

Ocena: 10/10

Opis:

Piekący skwar, rażące słońce, suchość w gardle… Ile jesteś w stanie przeżyć bez wody, nim zamienisz się w zwierzę?

Kalifornię nawiedza najdotkliwsza susza od stuleci. Przez długi czas sądzą jednak, że wszystko wróci wreszcie do normy, jeśli tylko będą przestrzegać reguł: nie podlewać trawników, nie wypełniać basenów, nie brać długich pryszniców. Wszystko zmienia się w chwili, gdy z kranów przestaje lecieć woda. Przez kolejne trzy dni 28 milionów ludzi będzie walczyć o przetrwanie. To doświadczenie zmieni każdego, komu uda się przeżyć.

Nudne miasteczko, w którym mieszka Alyssa, w mgnieniu oka zmienia się w pole bitwy. Sąsiedzi, a nawet członkowie rodzin zwracają się przeciwko sobie, zdesperowani, aby zdobyć zapasy wody, które pozwolą im utrzymać się przy życiu. Kiedy rodzice nastolatki znikają z pola widzenia, aby uratować siebie i swojego młodszego brata, Alyssa zostaje zmuszona do dołączenia do brutalnej walki o przetrwanie.

Recenzja:

OH MY GOD! Jeszcze zanim sięgnęłam po Suszę, wiedziałam, że będzie ona książką dobrą, ale nie spodziewałam się, że tak bardzo się w nią wciągnę! Dawno dla żadnej powieści nie zarwałam nocy – i to w środku tygodnia, przed pracą - a w tym przypadku absolutnie nie byłam w stanie się od lektury oderwać. Shustermanowie dosłownie wyeliminowali mnie z życia na kilka godzin i… mam nadzieję, że ten duet stworzy jeszcze nie jedną książkę w podobnych, wręcz apokaliptycznych, klimatach!*

Mama patrzy w telewizor. Prezenterka ględzi o „kryzysie wodnym”. Tak media nazywają suszę, odkąd ludzie zmęczyli się słowem „susza”. Na tej samej zasadzie „globalne ocieplenie” stało się „zmianą klimatu”, a „wojna” - „konfliktem”. Teraz w mediach króluje nowy slogan. Nowy etap biadolenia nad stanem zasobów wodnych. Teraz mówi się o Suchych Kranach.

W obecnych czasach raczej ciężko wyobrazić sobie brak dostępu do wody – że nagle przestanie lecieć z kranów, a ze sklepów w zastraszającym tempie zniknie – i to w czasie największych upałów! A właśnie taka rzecz ma miejsce w Kalifornii, w powieści Susza. Nie trudno się domyślić do czego to prowadzi – ludzie zaczynają panikować i z czasem wręcz zwierzęcieją, zamieniają się w wodne zombie. Prowadzi to do wielu wstrząsających sytuacji i wydarzeń – duża część społeczeństwa traci całą empatię i aby przeżyć są gotowi do doprawdy straszliwych czynów, także krwawych. W dużym stopniu przyczynia się do tego też rząd i media, które nie podeszły do tematu z należytą powagą, a w czasie początku Suchych Kranów bardziej skupiają się na wichurach w innych rejonach, gdyż są bardziej widowiskowe, a przecież bez wody… śmierć nadchodzi szybko. Tak w skrócie prezentuje się problematyka książki Shustermanów, która – wbrew pozorom – staje się coraz bardziej aktualna… i zdecydowanie daje do myślenia.

- Ja się nie przejmuję – mówię, bo wiem jedno: wiadomości decydują o tym, co większość ludzi, w tym rząd, uważa za istotne. Problem w tym, że duże kanały informacyjne nie zamierzają poświęcić Suchym Kranom czasu antenowego, którego potrzebujemy – przynajmniej dopóki nie dostarczymy im obrazków równie efektownych jak dachy zrywane przez wichurę.

A jeśli Suche Krany dopiero wtedy zostaną potraktowane z należytą powagą, dla nas będzie już za późno.

Wydarzenia obserwujemy z perspektywy wielu postaci – są to zarówno narracje systematyczne, jak i krótkie wtrącenia, zwane migawkami, które rzucają więcej światła na wydarzenia w szerszym spektrum. Muszę przyznać, że to bardzo ciekawy zabieg i mocno oddziałuje na wyobraźnię czytelnika. Co więcej, choć większość narratorów jest stosunkowo młoda (nastolatkowie), tak absolutnie nie można nazwać tej książki w żaden sposób niedojrzałą – faktycznie, nie zawsze postępują roztropnie, ale myślę, że nikt w ich sytuacji nie byłby osobą super-roztropną. Z wielu powodów łatwo się także z nimi utożsamić, a wpływ na to ma także fantastyczny styl powieści. Neal Shusterman i Jarrod Shusterman prowadzą historię w sposób niebywały – na początku bardzo dawkują napięcie, starając się jak najlepiej uchwycić najważniejsze aspekty tytułowej katastrofy, by później – w miarę wydarzeń – zaskakiwać czytelnika wartką akcją oraz mnóstwem emocji, często niełatwych, które wręcz ciążą w piersi. W Suszy kryje się także wiele ciekawych refleksji, zarówno w wymiarze ekologicznym, jak i ludzkiego człowieczeństwa.

(…) Z punktu widzenia władz znacznie łatwiej jest zapanować nad ludźmi umierającymi w spokoju niż nad wściekłym tłumem walczącym o życie.

Dawno nie czytałam tak fenomenalnej i osobliwej powieści w klimacie apokaliptycznym. Susza zachwyca pod tak wieloma względami, że ciężko mi stwierdzić, co podobało mi się w niej najbardziej – autentyczna narracja, poruszana tematyka, iście dokumentalne wstawki, mocne wrażenia czy… może jeszcze coś innego? To wyjątkowa młodzieżówka, która z całą pewnością zachwyci także wielu dorosłych – jest doprawdy uniwersalna. Cóż mogę powiedzieć jeszcze? Polecam z całego serca! 💓

*P.S. Po napisaniu tej recenzji wlazłam na goodreads i odkryłam, że Ci autorzy stworzyli wspólnie jeszcze jedną książkę, tym razem o temacie narkotyków, zapowiedzianą za granicą na listopad tego roku. Mam nadzieję, że zostanie wydana także w Polsce!