Maja Lunde, Lisa Aisato - "Strażniczka Słońca"

Autor: Maja Lunde

Ilustracje: Lisa Aisato

Tytuł: Strażniczka Słońca

Wydawnictwo: Literackie

Premiera: 24 marca 2021

Liczba stron: 202

Ocena: 10/10

Opis:

Po zimie nadchodzi wiosna! Czy aby na pewno? Kłujące w nos promienie słońca są dla Lilii tylko majaczącym w zakamarkach dziecięcej wyobraźni wspomnieniem. Słońce zniknęło, gdy miała niespełna rok. Jej świat jest szary, ponury i zasnuty deszczem. Dzień zlewa się tu z nocą. A nasiąknięta wodą ziemia od dawna nie rodzi plonów…

Skąd zatem dziadek dziewczynki, jedyna bliska jej osoba, co trzy dni przynosi soczyste warzywa i owoce, by nakarmić mieszkańców wioski? Czy to możliwe, że udało mu się wyhodować te cuda w zapuszczonej szklarni, do której broni dostępu? A może skrywa inną tajemnicę? I gdzie, do licha, podziało się słońce? Pewnego dnia ciekawość zawiedzie Lilię do zakazanego lasu, na sekretną ścieżkę, do ukrytej, zielonej doliny…

Recenzja:

Są książki na tym świecie, w których zakochanie się jest nieuniknione – i takim właśnie tytułem z całą pewnością jest Strażniczka Słońca Mai Lunde, dla której ilustracje stworzyła Lisa Aisato. Ta pozycja jest tak zachwycająco piękna i pod względem graficznym, i zawartej treści, że… niemożliwym jest uchwycenie słowami jej uroku! I choć zdawać się może, że jest to książka stricte dla dzieci, tak… dorosłych z całą pewnością po jej zakończeniu najdzie sporo refleksji.

Kiedy zamykałam oczy, wciąż czułam słońce na nosie i policzkach, kłujące ciepło wnikające we mnie, niepodobne do niczego innego. Ciepło, które sprawiało, że moje serce miękło, a myśli były bezpieczne. Dzięki temu na swój sposób wiedziałam, czym jest słońce, chociaż zniknęło dawno, dawno temu, gdy miałam rok.

Strażniczka Słońca jest baśniowo napisaną historią, w której zniknęło słońce, a największym marzeniem Lilii – głównej bohaterki – jest ujrzenie wiosny (co patrząc na pogodę za oknem jest z całą pewnością także pragnieniem niejednego czytelnika). W historii można zakochać się od pierwszych zdań – Maja Lunde utkała tę powiastkę pięknym językiem, urozmaiconym o bujne emocje, a przez jej świat prowadzi nas tutaj przesympatyczna, młoda bohaterka. Jak to bywa w utworach tejże autorki, tak i tutaj kryje się wiele smutku, a sama wizja jest przygnębiająca (świat bez słońca – już samo to brzmi ponuro, a dodajcie do tego głód i ciągłą wilgoć). Nie można tej książki nazwać jednak całkiem ponurą – przelewa w czytelnika mnóstwo nadziei i… życia.

- Dzień dobry, lepnico czerwona. Dzień dobry, niezapominajko… Ach, czy to naprawdę ty, trybulo leśna?

Z książeczki potokiem wylewa się także miłość do przyrody. Maja Lunde uchwyca piękno natury na wiele sposobów, czarując czytelnika jej ogromem i wspaniałością oraz – niestety – przemijalnością. Przez niektóre sceny wyczułam nutkę Błękitu, innej powieści autorki – tym razem skierowanych do starszych czytelników. I tutaj właśnie pojawiają się wspomniane refleksje – bo poza bogatą w przygody opowieścią o miłości, odwadze, nadziei i wybaczeniu, dorosły ujrzy tu subtelne i nieoczywiste nawiązanie do efektu cieplarnianego.

Nigdy nie sądziłam, że człowiek może się nauczyć doceniać cień.

Nie mogę wyobrazić sobie piękniejszej, wiosennej opowieści niż Strażniczka Słońca To pozycja wyśmienita zarówno dla dziecka, i dorosłego – fascynuje od pierwszych stron, niesamowicie wciąga i… cieszy oczy fenomenalnymi ilustracjami Lisy Aisato. Polecam gorąco, prawdziwie wartościowa książka, która niespostrzeżenie wkrada się i do serca. 💓