Natasha Knight - "Bracia Benedetti: Salvatore"

Autor: Natasha Knight

Tytuł: Bracia Benedetti: Salvatore

Wydawnictwo: Papierówka

Data wydania: 2019

Ilość stron: 300

Ocena: 7/10

Opis:

LUCIA - Wszystko zaczęło się od podpisania kontraktu, najpierw przez niego, potem przeze mnie. Posłusznie odegrałam swoją rolę. Złożyłam podpis i oddałam życie. Mój ojciec nie odezwał się ani słowem, tylko bezsilnie patrzył, jak staję się własnością tych potworów, Benedettich. Symbolem ich władzy. To było pięć lat temu. Teraz nadszedł czas, by Salvatore Benedetti upomniał się o swoją własność. Poprzysięgłam zemstę. Nauczyłam się nienawidzić. Byłam gotowa na wszystko... lecz nie na mężczyznę, który zawładnął moim życiem. Spodziewałam się potwora i zamierzałam go zniszczyć. Jednak nic nie jest tylko czarne albo tylko białe, a ludzie wyłącznie dobrzy albo wyłącznie źli. W mrocznych zakamarkach jego duszy dostrzegłam blask. Pomiędzy złem – dobro. Gwałtowna nienawiść, jaką go darzyłam, przerodziła się w namiętność gorętszą od piekielnych ogni. Należałam do niego, a on do mnie. Był moim własnym potworem.

SALVATORE - Wszedłem w posiadanie księżniczki mafii DeMarco. Teraz należała do mnie. Benedetti wygrali! Czy istnieje lepszy sposób, żeby dać nauczkę, niż odebrać wrogowi to, co dla niego najcenniejsze? Najukochańsze? Miałem stać się królem. Byłem następny w kolejności do władania rodem Benedetti. Lucia DeMarco stanowiła łup wojenny, a ja mogłem z nią zrobić, co chciałem. Złamać ją, zmienić życie w prawdziwe piekło, oto jak powinienem postąpić. Nie było dla niej odwrotu – ani dla mnie, jeśli miałem pokazać wyższość Benedettich. Moja rodzina nigdy nie przegrała, zostawialiśmy po sobie jedynie zgliszcza. Zawsze tak było. I wierzyłem, że zawsze tak będzie. Aż spotkałem Lucię.

Recenzja:

Ostatnio czytam romanse mafijne dosyć często - w ciągu ostatniego miesiąca pojawiły się tu chyba z dwie recenzje tego gatunku. Ta będzie trzecia, a początkiem roku wypatrzyłam dla siebie kolejne fajne książki z tego klimatu. Także ten, na Książkowirze będzie chwilowa przerwa od romansów mafijnych... ale mimo wszystko zostawię Was z poleceniem "Salvatore", żebyście mieli co czytać w najbliższym czasie, jeśli jednak takie pozycje lubicie!

Więc tak, w "Salvatore" najpierw poznajemy sytuację, w której ojciec Lucii oddaje ją pod władanie rodzinie Benedetti. Pieczę nad jej losem miał objąć właśnie Salvatore - facet, który ma w najbliższym czasie zacząć zarządzać swoją familią. Mężczyźnie nie podoba się to, jak potraktowano zaledwie szesnastoletnią Lucię, więc wysyła on ją do jakiejś zamkniętej szkoły na pobieranie nauki. 

Lucia wraca dopiero po pięciu latach - pełna nienawiści do świata, a szczególnie do rodziny Benedetti. Ku jej zdziwieniu Salvatore traktował ją jednak bardzo dobrze - czego całkowicie się po nim nie spodziewała. Wkrótce rozpoczynają się kolejne batalie między rodami, z których wywodzą się główni bohaterowie. Pytanie tylko, czy wybiorą oni to, co zaczyna się między nimi pojawiać, czy lojalność wobec własnych rodzin? 

Nie chciałam Wam za dużo zdradzać. Przedstawiłam Wam naprawdę największe ogólniki, jakie się tylko dało. Nie chcę bowiem odbierać Wam tej radości z czytania, kiedy już będziecie mieli "Salvatore" w swoich dłoniach. Powiem tylko tyle, że fabuły jest dużo - szczególnie pod względem zwrotów akcji i dramatu. Miłości i scen seksu także tu nie brakuje. 

Jeżeli chodzi o porównanie powieści, którą dziś recenzuję, do innych książek z wątkiem romansu mafijnego, które pojawiły się w tym roku w Polsce, to wydaje mi się, że to jest pozycja, która spodoba się największej rzeczy osób i która ogólnie jest najlepsza - biorąc pod uwagę fabułę i kreację bohaterów. Na pewno przeczytam kolejne tomy, szczególnie, że zakończenie zostawiło pewien niedosyt - jestem ciekawa losów brata głównej postaci i wiem, że kolejna część jest właśnie o nim. Mam nadzieję, że ukaże się ona jak najszybciej w naszym kraju!

Po raz kolejny muszę pochwalić sposób wydawania książek w tym wydawnictwie. Póki się to nie zmieni, będę pisała o tym przy każdej recenzji książek z Papierówki - bo mają naprawdę cudowne, jedwabiste w dotyku okładki (i nie widziałam takich w innych wydawnictwach!), a do tego ogólnie stosują też dobry papier. 

Okładka także jest w pewien sposób przyciągająca - ale ogólnie okładki do romansów mafijnych są ostatnio lepsze niż te do takich bardziej przeciętnych romansów i erotyków (i chodzi mi tu o pomysłowość, a nie o sposób napisania). Bardzo podobają mi się dobrane czcionki - wszystko jest bardzo czytelne. 

Jak już wspomniałam, czekam na kolejny tom, ale w planach jest jeszcze kilka. Jestem ciekawa, czy wszystkie ukażą się w Polsce i jeśli tak - to kiedy będą daty ich premier. Mam nadzieję, że wydawnictwo Papierówka nie każe nam czekać, tylko szybko pozwoli nam zaznajomić się z dalszymi losami rodziny Benedetti.

Podsumowując, polecam. Jest to jednak z fajniejszych książek, jakie czytałam ostatnimi czasy. Na pewno rozgrzeje niejedno czytelnika w chłodne noce. Wydaje mi się, że jak zaczniecie czytać, to się już nie oderwiecie, dopóki nie skończycie, więc ostrzegam, ze ta książka mega wciąga! Pozostaje mi już chyba tylko życzyć: "miłego czytania", nie?