Dorota Pasek - "Alabastrowe panny"

Autor: Dorota Pasek 

Tytuł: Alabastrowe panny 
Cykl: Królowe Kharu

Wydawnictwo: Zysk i S-ka 

Premiera: 22 października 2019 

Liczba stron: 448

Ocena: 7/10 

Patronat Książkowiru

Opis: 

Na zamieszkaną przez Drainów Aberię razem z wodą z topniejących wiosną śniegów spływają z gór hordy uzbrojonych po zęby Kharów. Wojska obu nacji ścierają się w kilku bitwach, ale pokojowo nastawieni Draini nie mają żadnych szans z urodzonymi wojownikami, którzy splądrowali pół kontynentu. 

Do spokojnego, dostatniego Agneis przybywa sztab kharskich wojsk z najważniejszą osobą – dowódcą. Khaben Khar to człowiek surowy i zdecydowanie dążący do celu. Naprzeciwko niego staje Sinka, właścicielka Agneis, Przewodniczka o niepojętych dla Kharów zdolnościach. Sinka pokaże Khabenowi świat, którego istnienia nie podejrzewał, i zada pytanie, na które Khar nie zechce lub nie będzie umiał odpowiedzieć: kim jest i czego szuka? 

Miesiąc przejdzie za miesiącem, lato przeminie, jesień odfrunie z liśćmi, a zimowe śniegi będą padać dzień za dniem. Co wydarzy się w Agneis, posiadłości odciętej od świata, kiedy naprzeciwko siebie staną kharscy wojownicy i draińskie Przewodniczki? 

Recenzja: 

Nieczęsto sięgam po polską fantastykę, jednakże opis Alabastrowych panien bardzo przypadł mi do gustu. W pierwszym skojarzeniu książka wydała mi się miksem twórczości Mercedes Lackey z kreatywnością Terry’ego Goodkinda i – prawdę mówiąc – zdecydowanie coś w sobie ten tytuł ze wspomnianych autorów ma, a jednocześnie zdaje się być absolutnie czymś innym. To fantastyka dość specyficzna, z wielu względów, o których za chwilę Wam opowiem. Jedno jest pewne – warto po tę powieść sięgnąć! 

Zacznę od tego, że Dorota Pasek ma na swoim koncie już dwie inne powieści, jednakże w zupełnie innym klimacie. Zarówno Dziewczyna od trawnika, jak i Czas gniazdowania to obyczajówki, więc zmiana zdaje się być ogromna, ale… nie do końca. W Alabastrowych pannach nie brakuje opisów codziennego życia oraz rozmaitych środowisk – w tym wypadku kharskich wojowników i draińskich Przewodniczek. Tym, co szczególnie mnie ujęło w tym temacie, były sielskie opisy zmieniającej się przyrody, mijających pór roku. Bardzo przyjemnie obserwowało się przemijanie oraz zmiany w tej powieści – nie tylko w naturze, ale również w bohaterach. 

Sam pomysł na fabułę oraz stworzenie tak różnorodnych, intrygujących stron uważam za naprawdę wyśmienity. Choć z początku akcja jest dość leniwa i trochę ciężko odnaleźć się w lekturze, tak z każdą stroną coraz bardziej zatracałam się w świecie stworzonym przez panią Pasek. Była to dla mnie emocjonująca podróż, pełna niezwykle kreatywnych pomysłów, smakowitych dla mojej wyobraźni obrazów. Znalazłam tutaj nietuzinkową magię, mnóstwo barwnych postaci, zgrabnie splecionych intryg oraz nieoczywistych wydarzeń. 

Przy Alabastrowych pannach moje serce wiele razy drżało z przejęcia oraz… przez wątki nieco gorętsze. Były one ciekawie opisane, choć nieco przeszkadzała mi jedna kwestia – nie rozumiem, dlaczego autorka tak bardzo się uparła, aby każda kobieta miała swojego mężczyznę. Nieco mnie to zirytowało, ponieważ uważam, że można było to nieco inaczej rozwiązać i choć są to relacje osobliwe (w pozytywnym tego słowa znaczeniu), tak miejscami bardzo mi przeszkadzały. Czasami również autorka nie była do końca konsekwentna względem osobowości wszystkich postaci, trochę jakby nie mogła się zdecydować odnośnie ich charakteru. Miało to i swoją zaletę – dzięki temu niektóre decyzje czy wypowiedzi bohaterów były dla mnie niespodziewanie, a niespodziewajki w fantastyce uwielbiam! Poza tym - jest to pierwszy tom i debiut w fantastyce - kolejne tomy z pewnością będą lepsze! Świadczy o tym zakończenie, które jest majstersztykiem – wciąż nie wiem, co o nim myśleć i straszliwie nie mogę doczekać się kolejnego spotkania z cyklem Królowych Kharu!

Alabastrowe panny to przyjemna i fajnie napisana fantastyczna opowieść, która bez wątpienia podbije serce niejednej kobiety. Sielskie-anielskie klimaty w połączeniu z kharskimi wojownikami to niebanalna mieszkanka, która dostarcza mnóstwa wrażeń - przy tej lekturze można przeżyć pełną gamę emocji! I do tego ta piękna, przepiękna okładka, od której nie można oderwać oczu! Mniam! Powieść Doroty Pasek to doprawdy smakowity kąsek i polecam ją wszystkim miłośnikom lekkiej fantastyki!