W. Bruce Cameron - "Był sobie pies 2"

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Autor: W. Bruce Cameron

Tytuł: Był sobie pies 2

Wydawnictwo: Kobiece

Premiera: 4 września 2019

Liczba stron: 408

Ocena: 7/10

Opis:

Wszystkie psy doskonale wiedzą, że życie ma sens tylko u boku ukochanego człowieka

Bailey – bohater bestsellera „Był sobie pies” – powraca w nowym psim wcieleniu, aby wypełnić kolejną misję!

Mała Clarity June opuszcza ukochaną babcię i jej psa i wyjeżdża z matką do wielkiego miasta. Psiak przeżył już wiele żyć i sporo się nauczył o ludziach. Miał różne imiona: Bailey, Toby, Ellie, Koleżka…

Bailey powraca w nowym wcieleniu na czterech łapach i spotyka dorastającą Clarity. Wie, że jego misja jeszcze nie została wypełniona – musi pilnować i strzec dziewczynki. Musi być dzielnym psem!

Tym razem zrobi wszystko, aby pomóc ukochanej pani odnaleźć prawdziwą miłość i zrealizować jej marzenia. Czasami będzie musiał odejść, by zaraz znów powrócić jako inny psi przyjaciel. Bo jedno wie na pewno: życie jest na tyle pomerdane, że zawsze warto trzymać się razem.

Recenzja: 

Znacie powieść Był sobie pies? Nie? To szybko nadrabiajcie, bo już na dniach ukaże się drugi tom o przygodach nietuzinkowego czworonoga, którego misją jest chronienie bliskich osób. Pierwsza część ogromnie mnie zachwyciła, podobnie ekranizacji i bardzo się cieszę, że znów mogę spotkać się z tym niesamowitym bohaterem!

Grzejąc się w słońcu na drewnianym pomoście wychodzącym na staw, wiedziałem tyle: miałem na imię Koleżka i byłem grzecznym pieskiem. 

Tymi słowami zaczyna się kolejna przygoda z Bailey’em, a raczej psem o wielu imionach – wszak za każdym razem wraca w innym wcieleniu. Podobnie jak w przypadku poprzedniego tomu, tak i tutaj to on jest narratorem i opowiada nam swoją historię. Muszę tutaj powiedzieć, że Bailey (pozwólcie, że tak będę go nazywać) to jeden z moich ulubionych powieściowych narratorów. Jest ciepły sympatyczny, poczciwy – czytając po prostu ciężko się nie uśmiechnąć! Na dodatek kilkukrotnie złapałam się na tym, że głaszczę okładkę, mówiąc dobry piesek - chyba za bardzo wczułam się w lekturę… Ale jak tu nie wczuć się, gdy Bailey to połacie nieograniczonej miłości? 

Stuk również poleca!

W Był sobie pies 2 nie zabrakło również wzruszeń. Choć byłam przygotowana na powroty i odejścia bohatera, to i tak uroniłam wiele łez. W. Bruce Cameron to prawdziwy okrutnik, bo przy tej serii nie sposób się nie popłakać – i ze smutku, i z wzruszenia, i z radości, i ze śmiechu… Jeśli kiedyś się odwodnię, to z pewnością on będzie temu winny! Niemniej można mu to wybaczyć z wielu względów – choćby merdającego ogonkiem bohatera. Bailey to najprawdziwszy anioł stróż, a w tym tomie jego zadaniem jest opieka nad wnuczką Ethana, Clarity. Doskonale wie jak ją pocieszyć, jak być przyjacielem, jak – wiem, że już to wspominałam – być dobrym pieskiem. I mimo tego, ze nie zawsze spotyka się z dobrem od ludzi, tak sam oferuje tylko dobro – niekiedy obślinione, ale… takie jest najlepsze! 

W. Bruce Cameron po raz kolejny wyśmienicie ukazał psi punkt widzenia na świat. Jest to zdecydowanie jedna z najbardziej pozytywnych pozycji, które ostatnimi czasy przeczytałam. Nie tylko porusza i wciąga, ale i ładuje człowieka pozytywną energią oraz zmusza do refleksji – choćby traktowania bliźniego i sensu życia. Oczywiście, jest to czysta fikcja, często naiwna, ale posiada w sobie wiele uniwersalnych prawd i lekcji. Polecam z całego serducha – nie tylko dla miłośników czworonogów! 

P.S. Tutaj przeczytacie recenzję pierwszego tomu → KLIK