Rory Power - "Toxyczne dziewczyny"

Autor: Rory Power

Tytuł: Toxyczne dziewczyny

Wydawnictwo: NieZwykłe

Data wydania: 2019

Ilość stron: 315

Ocena: 7/10

PATRONAT KSIĄŻKOWIRU

Opis:

Powieść, niepodobna do niczego, co już znasz.

Minęło osiemnaście miesięcy, odkąd na szkołę dla dziewcząt Raxter nałożono kwarantannę, od kiedy Tox pogrążył wyspę i wywrócił życie Hetty do góry nogami.

Zaczęło się powoli. Z początku zaczęli umierać nauczyciele. Potem Tox przeniósł się na uczennice, wykręcając i zmieniając ich ciała. Teraz, odcięte od reszty świata i pozostawione same sobie na wyspie, dziewczyny nie wychodzą poza ogrodzenie szkoły. Tox zmienił lasy w dzikie i niebezpieczne, a dziewczyny czekają na lekarstwo, które obiecano im dostarczyć. Tox przenika do wszystkiego.

Kiedy Byatt znika, Hetty robi wszystko, by ją odnaleźć, nawet jeśli oznacza to złamanie kwarantanny i walkę z potwornościami czającymi się za ogrodzeniem. Gdy się tego podejmuje, odkrywa, że w historii Raxter kryje się znacznie więcej, niż mogłaby kiedykolwiek przypuszczać.

Recenzja:

Przeważnie nie czytam takich książek, bo obawiam się, że pomysł całkowicie mi nie podejdzie. Tutaj jednak dostałam polecenie od koleżanki, która zajmowała się redakcją tej powieści. Dziewczyna powiedziała mi, że "Toxyczne dziewczyny" to będzie absolutny hit tego roku. Musiałam się więc z tą pozycją koniecznie zapoznać - i przyznam szczerze, że polubiłam tę książkę, chociaż zakończenie było chyba najgorsze z możliwych (i ja osobiście czekam na kontynuację!).

Na początku poznajemy świat z perspektywy Hetty - której to Tox pozbawił jednego oka. Opowiada ona o tym, jak wygląda życie na Raxter - na miejscu, na które nałożona jest kwarantanna, z racji tego, że zalęgła się tam choroba, której naukowcy nie są w stanie jeszcze okiełznać, aby ją wyleczyć. Główna bohaterka wspomina o tym, że dużo osób już nie żyje, szczególnie z kadry nauczycielskiej, a te, którym udało się przeżyć, są zazwyczaj w ciężkim stanie, bo choroba ciągle się u nich rozwija, dając kolejne objawy i niepożądane efekty.

Hetty ma właściwie dwie osoby, z którymi się trzyma - najważniejszą z tych osób jest jest dla dziewczyny jej najlepsza przyjaciółka: Byatt. Dziewczyny śpią nawet w tym samym łóżku, aby dodać sobie otuchy. 

Pewnego dnia staje się jednak straszna rzecz - Byatt dostaje ataku choroby, a nauczycielka oznajmia, że trzeba ją poddać szczególnej izolacji. Problem pojawia się jednak wtedy, kiedy Hetty próbuje ją odszukać i okazuje się, że Byatt nie ma w budynku szkoły. Główna bohaterka wie, że oznacza to, że prawdopodobnie nauczycielka zrobiła jej coś strasznego - a Hetty nie dopuszcza do siebie myśli, że mogłaby nie pomóc swojej najlepszej przyjaciółce, nawet, jeśli oznacza to złamanie kwarantanny. 

Wydaje mi się, że akurat złamanie zakazu wyjścia z terenu szkoły, było jednym z najmniejszych problemów Hetty i jej drugiej koleżanki. Za terenem ogrodzenia szkoły znajdowały się bowiem o wiele gorsze potworności. W końcu przyroda także zmieniła się pod wpływem Tox - i czyhała na życie każdego, kto miał z nią styczność.

Sam pomysł na tę książkę mi się podobał. Wytłumaczenie Toxu i inne rzeczy, które były z tą chorobą związane, były naprawdę rewelacyjne. W życiu bym się nie domyśliła, co mogło spowodować takie schorzenia - ale w powieści świetnie to opisali. Niemniej jednak, jak już wspomniałam, zakończenie było tragiczne i czegoś mi w nim brakowało. Tak, jakby ktoś urwał historię, kiedy można ją było jeszcze dopisać. Znam wiele zakończeń otwartych - ale to było akurat bezsensowne. 

Rory Power to autorka, która napisała naprawdę fajną książkę - i z tego co wiem, ma na razie na koncie tylko tą jedną. Jeśli był to więc debiut, to tym bardziej należy pogratulować, bo zazwyczaj debiuty nie są takie dobre. Tu jednak pisarka pokazała, że ma dużą wyobraźnię i jeszcze może nas niejeden raz zaskoczyć - mam nadzieję, że nie zmarnuje tego talentu.

Okładka jest oryginałem ze spolszczonym napisem - i cieszę się, że taką zostawili, bo jest ona naprawdę piękna i cieszy oko. Mimo wszystko wzbudza trochę niepokoju, bo ja się osobiście nie spodziewałam, że może być na niej aż tyle prawdy związanej z Tox. W skrócie: ta choroba serio robi takie rzeczy z ciałem, których na własne oczy bym nie chciała oglądać.

Podsumowując, fajna książka i czekam na kontynuację. Jeśli lubicie taki klimaty, w których mniej jest wątków romantycznych, a więcej się dzieje, to zapraszam do czytania. Szczególnie, że przedstawiony świat jest bardzo unikatowy - i z takim pomysłem się jeszcze nigdy nie spotkałam. Ja nie żałuję, że spędziłam z "Toxycznymi dziewczynami" trochę czasu, więc i Wy powinniście być zadowoleni!