Remigiusz Mróz – "O pisaniu. Na chłodno"

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: O pisaniu. Na chłodno

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Rok wydania: 2018

Ilość stron: 300

Opis:

W kraju, w którym rzekomo nikt nie czyta, jego książki rozchodzą się w milionach egzemplarzy.

W wieku trzydziestu lat został najpopularniejszym współczesnym polskim pisarzem.

Kim jest?

Jak tworzy?

W tej książce Remigiusz Mróz daje się poznać od dotychczas skrzętnie skrywanej strony. Opisuje swoją pisarską drogę i trzyma czytelnika w napięciu, niczym w jednym ze swoich najlepszych kryminałów. Odkrywa kulisy własnego warsztatu, a ostatecznie udowadnia, że każdy z nas nosi w sobie przynajmniej jedną nienapisaną książkę.

Wszystko to robi na chłodno, ale także z przymrużeniem oka – dzięki czemu pozycja ta to nie tylko wyczerpujące kompendium pisarskie dla wszystkich, którzy myślą o stworzeniu własnej powieści, lecz porywająca, zabawna i momentami poruszająca lektura.

Recenzja:

Z Remigiuszem Mrozem jest tak, że albo się go kocha, albo nienawidzi. Oczywiście nie dosłownie – chodzi mi o jego twórczość, choć i sama postać pisarza zapewne wzbudza przeróżne odczucia. To dobrze i to źle. Super i niefajnie. Ale jak to naprawdę jest z tym Mrozem? Czy jego szaleńcze tempo wydawania książek jest możliwe, bo ma cały sztab ghostwriterów? A może naprawdę jest facetem, który rzucił wszystko i zajął się pisaniem na poważnie, ustalił sobie żelazne zasady wykonywania tej roboty i to jest klucz do sukcesu, ogromu wydanych i sprzedanych książek?

Odpowiedź na te pytania niech pozostanie otwarta. Prawda jest taka, że zwolenników teorii spiskowej o ghostwriterach jest wielu, ale więcej jest zapewne fanów Mroza, bo przecież jego książki sprzedają się w milionach egzemplarzy, nawet jeśli wydaje rocznie kilka tytułów. W chwili, w której to piszę, O pisaniu. Na chłodno to najnowsza powieść Mroza, którą dzieli zaledwie miesiąc od wydania poprzedniej pozycji autora. Choć wiadomo, że ten okres nie wyznacza czasu pisania konkretnego tytułu, trzeba przyznać, że mimo wszystko robi to wrażenie. Dla niektórych przecież nierealne jest to, by w krótkim czasie napisać, zredagować i wydać powieść. No bo jak to, przecież pisarz potrzebuje lat researchu, dekady przygotowań i rozmyślań, nim zabierze się za pisanie, które skończy po pół wieku. A co, jeśli nie?

W swojej książce Mróz stara się odpowiedzieć po części na te pytania, próbuje wyjaśniać swoje podejście, pokazuje swoją drogę. Sam nazwał O pisaniu… swoją najbardziej osobistą powieścią, i rzeczywiście, znajdziemy w niej części autobiograficzne, gdy pisarz opowiada o swoim dzieciństwie, latach nastoletnich, aż do studiów, doktoratu i pierwszej odpowiedzi pozytywnej z wydawnictwa. To zaledwie trzydziestojednoletnia, ale długa droga, przez którą autor przeprowadza nas płynnie, szybko i przyjemnie.

Nieco bardziej wyboiście robi się w drugiej części, w której autor pokusza się o podrzucenie wielu rad dla początkujących twórców. Mam wrażenie, że większość z tego, o czym jest mowa, po prostu jest w obiegu już od bardzo dawna. Niektóre rady zdają się nawet powtarzane do zdarcia gardła i choć początkującemu pisarzowi kilka z nich może się przydać, nie jest to nic odkrywczego, do czego nie można by dojść na własną rękę albo chociażby odnaleźć podobne informacje w internecie. Dlatego przez drugą część książki było mi o wiele trudniej przebrnąć, bo choć lubię chłonąć każde porady w zakresie poprawiania swoich tworów, ostatecznie z tej pozycji nie wyniosłam wiele nowego. Na plus zapewne będzie to, że wiele słyszało się o początkach J.K. Rowling, Stephena Kinga, wielu innych królów i królowych list bestsellerów, dlatego fajnie jest spojrzeć na taki z naszej, polskiej perspektywy.

Mróz jest pisarzem, o którym słyszało się w ostatnich latach sporo – w dobrym, ale i złym kontekście. Opinie na temat jego twórczości jak zwykle musicie wyrobić sobie sami, ale ja mogę powiedzieć, że ten tytuł zdecydowanie może w tym pomóc. Sama śledziłam karierę Mroza nieco z boku, czasami niedowierzając i śmiejąc z się z tego, ile czasu jego nowa książka naprawdę pozostanie nową, ale nie umknęło mi, że jest to facet, który kocha, to co robi, angażuje się w pisanie i ma do siebie naprawdę sporo dystansu. O pisaniu. Na chłodno to nie tylko zbiór doświadczeń pisarza z tym zawodem, z jego ciemniejszymi i jaśniejszymi stronami, ale także wciągająca, napisana z humorem, a niekiedy poruszająca lektura, do której zachęcam każdego z was bez względu na to, co sądzicie o Remigiuszu Mrozie. Kto wie, może dzięki tej książce zmienicie o nim zdanie? A może tylko się w nim utwierdzicie? A może jednak dowiecie się czegoś niezbędnego do dalszego pisania? Przekonajcie się!