Jacek Piekara - "Sługa Boży"

Autor: Jacek Piekara

Tytuł: Sługa Boży

Tytuł kolekcji: Mistrzowie Polskiej Fantastyki 15

Wydawnictwo: Fabryka Słów i Edipresse Polska

Rok wydania: 2018

Ilość stron: 318

Ocena: 6/10

Opis:

Minęło tysiąc pięćset lat, od kiedy Jezus zszedł z krzyża, utopił we krwi Jerozolimę i zdobył Rzym

Światem rządzą inkwizytorzy. Czarnoksiężnicy odprawiają bluźniercze rytuały, demony zstępują na świat, czarownice knują mroczne intrygi. A temu wszystkiemu musi przeciwstawić się Mordimer Madderdin – człowiek, którego serce jest gorące jak ogień stosów, na które posyła swe ofiary.

Recenzja:

Świat inkwizytorów jest ciekawy, inny i zdecydowanie pochłaniający. Przyznam, że wcześniej byłam dość sceptycznie nastawiona do tej rzeczywistości – o czym zresztą pisałam w poprzedniej recenzji, przy okazji Wież do nieba – ale książki Jacka Piekary mają w sobie to coś. To coś znalazłam i w poprzednim tytule, i tu, w Słudze Bożym. Czym było to coś?

Alternatywna rzeczywistość, w której Jezus nie umarł na krzyżu, lecz zszedł z niego i ukarał swoich dręczycieli; od czasu podbicia przez niego Rzymu minęło tysiąc pięćset lat, w ciągu których światem rządzą inkwizytorzy, słudzy Świętego Officjum. Ich zadaniem jest odnajdowanie śladów herezji, nieprawidłowości, czarów, wystąpień przeciwko wierze. I właśnie tym zajmuje się Mordimer Madderdin – człowiek, który nie jest już jedynie uczącym się nowicjuszem, a licencjonowanym inkwizytorem biskupa Hez-hezronu. Ma łapać grzeszników i dawać im szanse na wyznanie swoich win. Nie zawsze jednak jest to wszystko takie, jak można sobie wyobrażać i skromny sługa Boży ma przed sobą sporo wyzwań. Kto jednak im podoła, jeśli nie nasz uniżony sługa?

W tej książce mamy więcej opowiadań, niż w Wieżach do nieba, ale nadal pozostajemy w bardzo podobnym klimacie. Choć pojawia się więcej obiecywanych czarów, herezji i niezwykłych przypadków, konwencja tekstów pozostaje bardzo podobna. Nie oznacza to jednak, że jest to nużące. Zdarzają się w tych opowiadaniach nudniejsze części, czasem miałam już trochę dosyć specyficznych uwag i humoru bohatera, ale ostatecznie naprawdę polubiłam się z Mordimerem. Nawet mimo kilku zdecydowanie nieprzypadających mi do gustu decyzji.

Ciekawymi postaciami są także pojawiający się w tych opowiadaniach bliźniacy oraz Kostuch. Chociaż to specyficzne trio, wnoszą trochę humoru do historii. Nie powiem, żeby byli wspaniale rozwiniętymi i wywołującymi sympatię charakterami, ale na pewno dają jakiś powiew świeżości. Poza tym w śledztwach, które nasz uniżony sługa prowadzi, są pomocni. Nawet, jeśli zwykle zachowują się jak niewychowane czy nieznające realiów świata dzieciaki, którymi Mordimer musi kierować.

Sługa Boży to moim zdaniem dobra książka. Znajdziemy tam sporo czarnego humoru, ironii, gorąca buchającego od stosów, a także kilka dość kontrowersyjnych i wywołujących konsternację momentów. Ale gdy lektura nie jest tylko czarna lub tylko biała, jest o wiele lepiej, prawda? Dlatego uważam, że jeśli choć trochę zaciekawiła was ta trudna rzeczywistość, w którą Piekara rzucił swoje postacie, powinniście nie wahać się przed sięgnięciem po tę książkę. Trochę kryminału, trochę fantastyki, a to wszystko poprzetykane wymienionymi już wcześniej elementami – powiedzcie szczerze, dacie się skusić?