Sue Wallman - "Kłamstwo minionego lata"

Autor: Sue Wallman

Tytuł: Kłamstwo minionego lata

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Rok wydania: 2018

Ilość stron: 292

Ocena: 5+/10

Opis:

Czas zmierzyć się z prawdą.
Zeszłego lata siostra Skye zginęła w tragicznym wypadku. Skye nie może sobie z tym poradzić. Zamyka się w sobie i szuka ucieczki od rzeczywistości. Rodzice postanawiają wysłać ją na obóz dla młodzieży po traumatycznych przejściach.
Tam wszystko idzie w dobrym kierunku… aż pewnego dnia Skye zaczyna otrzymywać wiadomości od zmarłej siostry. Teraz już wie, że nadszedł czas, by zmierzyć się z przeszłością. Ale niebezpieczeństwo czai się tuż obok niej.

  

Recenzja:

Zorientowałam się, że ostatnio w moim stosiku dominowała fantastyka (jeśli nie liczyć lektur na zajęcia oczywiście). Dlatego gdy pojawiła się na horyzoncie propozycja innego gatunku, który lubię  – w tym wypadku młodzieżówki – bardzo chętnie sięgnęłam po książkę. W dodatku opis bardzo mnie zaintrygował, a gdy książka dotarła, zachwyciło mnie jej wydanie. Pewnie nie widać tego po zdjęciu, ale powieść pod względem graficznym jest naprawdę śliczna. Wróćmy jednak do tematu: co to za książka, o czym opowiada?

Skye to nastolatka, która przeżyła w swoim życiu tragedię. Jej siostra zginęła w wypadku, z czym Skye nie potrafi sobie poradzić, więc szuka ucieczki. Z tego powodu jej rodzice wysyłają ją na obóz dla młodzieży w żałobie. Na miejscu wszystko zdaje się iść w dobrym kierunku, dopóki dziewczyna nie dostaje wiadomości… od zmarłej siostry. Czy to sygnał, że przyszedł czas na zmierzenie się z przeszłością? A może znak, że zbliża się niebezpieczeństwo?

Powiem prosto: książka mi się podobała. Temat w niej poruszony, temat straty, poczucia winy, poradzenia sobie z nimi był tutaj kluczowy i został dość sprawnie poprowadzony. Nie ukrywam, że liczyłam na więcej emocji, może trochę bardziej rozbudowane sceny, ale ostatecznie autorka poradziła sobie z prowadzeniem akcji w sposób wystarczający. Do tego jej styl jest lekki, książka jest cienka, więc historię czyta się naprawdę szybko i dobrze.

Główna bohaterka to postać, która radzi sobie ze stratą na własny sposób. Obserwujemy jej zmagania, współczujemy, ale i krzywimy się na niektóre jej decyzje. Skye nie jest postacią, która została wykreowana wspaniale, ale mimo wszystko nie irytuje. Chciałabym może, żeby jej wątek został jeszcze bardziej rozwinięty, bo czegoś mi tu brakowało. Może to dlatego, że książka jest tak krótka i nie starczyło miejsca na pogłębienie niektórych wątków, czego żałuję. Jeśli chodzi o resztę bohaterów, to poświęcono im nieco mniej czasu, nie zostali należycie dopracowani i myślę, że to także strata dla powieści, bo wątek przyjaciół Skye i tego, jak oni mierzyli się ze swoją żałobą, mógł być naprawdę konkretną podstawą dla lepszego pociągnięcia akcji.

Mimo niedociągnięć Kłamstwo minionego lata to ciekawa, poruszająca ważny temat opowieść, w której znajdziemy też humor, sceny zaskakujące i takie, które mogą nas również wystraszyć. Należy pamiętać, że to książka przeznaczona dla nastolatków – raczej tych młodszych, powiedziałabym w wieku 12-15 lat, a zatem właśnie takim czytelnikom przede wszystkim ją polecam. Myślę, że mogą tutaj odnaleźć bardzo dużo wartych uwagi kwestii oraz spędzić miło czas podczas czytania o losach młodej dziewczyny, która już przeszła tak wiele, ale się nie poddała. Skye musiała w końcu zmierzyć się z prawdą… Was natomiast zachęcam do zmierzenia się z Kłamstwem minionego lata.