Evžen Boček - "Ostatnia Arystokratka"

Autor: Evžen Boček

Tytuł: Ostatnia Arystokrata

Wydawnictwo: Szara Szkoła

Data wydania: 30 stycznia 2015

Liczba stron: 245

Ocena: 8/10

Opis:

Rodzina Kostków powraca z Ameryki do Czech, by przejąć dawną siedzibę rodu – zamek Kostka. W zamku zastają dotychczasowych pracowników: kasztelana, ogrodnika oraz kucharkę. Jak nowi właściciele poradzą sobie w nowej rzeczywistości? Jak odnajdą się w rolach dotychczas nieodgrywanych?

Recenzja:

   O tej książce słyszałam już wtedy, kiedy miała swoją premierę i bardzo mnie zainteresowały opinie na jej temat, jednak nigdy jakoś nie było mi z nią po drodze. Teraz po ponad trzech latach od wydania jej, nadrabiam zaległości i zastanawiam się, czemu ja po tę pozycję nie sięgnęłam wcześniej. Dzisiaj słów kilka o Ostatniej arystokratce, która nie bez przyczyny została nazwana najśmieszniejszą książką roku w Czechach.

Rodzina Kostków z Ameryki dowiaduje się, że ich rodzinne włości w Czechach od teraz wracają w ich posiadanie i postanawiają się tam przeprowadzić. Na miejscu zastają trzech pracowników, którzy teoretycznie powinni ich wprowadzić i ułatwić wejście w nowe życie. No właśnie - teoretycznie. Kostkowie nie do końca wiedzą jak odnaleźć się w nowych rolach, które bardzo odbiegają od tego, czego się spodziewali.

Z tej książki dowiecie się jak nie przewozić prochów zmarłych krewnych, jak nie podróżować z kotem i że poncz z alkoholem na reżyserowanym Bożym Narodzeniu, to nie kończenie dobry pomysł. Na pewno się NIE dowiecie jak gospodarować majątkiem i w jakich ilościach spożywać orzechówkę. Sięgacie po tę pozycję na własną odpowiedzialność.

Muszę przyznać, że dawno nie śmiałam się aż tak przy żadnej z książek. Wiedziałam co mnie czeka i byłam na to przygotowana i nie wiem, czy dobrym pomysłem było zabieranie ze sobą tej książki do pociągu, bo musiałam się mocno opanować, żeby nie śmiać się na głos. Jestem teraz w ferworze przygotowań do obrony, magisterka i te sprawy i w chwilach kryzysowych, tak książka była dla mnie zbawieniem, bo chociaż na chwilę mogłam się oderwać od tego wszystkiego i czytać coś naprawdę przyjemnego. Dlatego też dosyć długo czytałam tę książkę, bo mało czasu i trochę szkoda było mi ją kończyć.

Uwielbiam wszystkich bohaterów, którzy pojawili się na kartach tej książki, bez wyjątku. Każdy jest wykreowany w taki sposób, że niezależnie od tego co robi w tej historii, nie da się go nie lubić. Lekko przerysowane i groteskowe zachowania postaci sprawiały, że śmiałam się praktycznie cały czas. Każdy w tej historii odgrywa swoją rolę i wszyscy świetnie się ze sobą zgrywają, co tworzy rewelacyjną całość. Główna bohaterka - Maria, pisząc swój dziennik, nakreśla bardzo obrazowo zachowanie pozostałych osób dzięki czemu czytelnik ma okazję poznać ich bardzo dokładnie.

Książka jest pisana w formie dziennika - no bo przecież wszyscy przodkowie pisali dzienniki - co bardzo mi się spodobało. Dawno nie miałam okazji czytać historii pisanej z takiej perspektywy i myślę, że w tym przypadku sprawdziła się ona świetnie. Oczywiście, czytelnik nie doświadczy w niej dialogów, chyba, że są one cytowane, ale mi to w najmniejszym stopniu nie przeszkadzało, bo narracja jest świetna.

Chyba już od pierwszej strony bardzo przypadł mi do gustu styl jakim posługuje się autor. Bardzo lekki, zabawny i przyjemny w odbiorze, w sam raz na wakacyjne wypady. Tym samym autor od  samego początku tworzy fenomenalny klimat, dzięki któremu czytelnik może się poczuć jakby był na miejscu razem z bohaterami, a nie tylko jako przypadkowy turysta, który wada na wyreżyserowane Boże Narodzenie.

Ostatnia arystokratka w przemiły i sympatyczny, lekko przerysowany sposób pokazuje przywary naszych sąsiadów - Czechów. Pod przykrywką śmiechu autor przemyca kawał dobrej literatury, który śmiało mogę polecić każdemu. Zabawna, wbrew pozorom bardzo inteligenta książka, jest idealna na te doskwierające upały.

Jeszcze nie słyszeliście o tej książce? Koniecznie musicie nadrobić zaległości, bo naprawdę warto ją przeczytać. Ja już widziałam, że są kolejne dwie części, wiec czym prędzej chce się z nimi zapoznać bo jestem bardzo ciekawa jak dalej potoczą się losy Ostatniej arystokratki.

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.