Augusta Docher - "Cała ja"

Autor: Augusta Docher

Tytuł: Cała ja

Wydawnictwo: OMGBooks

Data wydania: 2018

Ilość stron: 380

Ocena: 7/10

Opis:

Milena całkowicie traci głowę, gdy całuje Jacka po raz pierwszy. W starszym, zamożnym przyjacielu rodziny odnajduje wszystko, czego brakuje jej rówieśnikom – szacunek, czułość i namiętność. Wydaje się, że wreszcie odnalazła swoje szczęście. Nie wie jeszcze, że przewrotny los szykuje dla niej wielką niespodziankę.

Paula przeżyła tragedię, po której musi na nowo poskładać swój świat. Ciężką pracą próbuje zagłuszyć ból, który towarzyszy jej każdego dnia. Nie wyobraża sobie, że mogłaby znów komuś zaufać – do chwili gdy na jej drodze staje tajemniczy chłopak z tatuażem w kształcie smoka. Wraz z nim nadchodzi wiosna i nadzieja na lepsze dni.

•Co łączy Milenę i Paulę?

•Czy można zapomnieć o dawnych nieszczęściach i spojrzeć w przyszłość z ufnością?

•Czy zranione serce potrafi znów pokochać z całych sił?

Recenzja:

Kiedyś czytałam już książkę tej autorki i wydała mi się ona przeciętna, ale od tego czasu minęło już wiele czasu, a pani Augusta wydała już wiele innych powieści, więc postanowiłam, że dam jej kolejną szansę - i tym razem było znacznie lepiej. Może dlatego, że motyw był ciekawszy, a może dlatego, że warsztat się poprawił, ale naprawdę dobrze się bawiłam przy czytaniu. Dlatego już dzisiaj wiem, że z wielką chęcią zapoznam się z innymi pozycjami tej autorki: chociaż nie wiem dalej, czy czytać te, które są już wydane, czy dawać szansę tylko tym, które dopiero pojawią się na polskim rynku wydawniczym. Na szczęście mam jeszcze masę czasu na zastanowienie - i tyle samo powieści, które chciałabym jeszcze w swoim życiu przeczytać, więc nie warto tracić czasu na takie rozważania. Przejdźmy jednak do konkretów, bo pewnie jesteście bardzo ciekawi, co mnie w tej pozycji przyciągało, a co mnie w niej odpychało!

Przede wszystkim warto wspomnieć, że tutaj rozdziały są dzielone ze względu na to, kto akurat jest narratorem: zawsze w nagłówku pisze, kogo perspektywę za chwilkę poznamy. Takim oto sposobem poznajemy Milenę - bogatą dziewczynę, która bardzo chce chociaż przez chwilę być kochana, ale w jej życiu jest masa komplikacji: niedawno umarł jej ojciec, matka nie chce nawet odwiedzać go na cmentarzu, ale za to coraz częściej zaprasza do siebie najlepszego przyjaciela swojego zmarłego męża, a na dodatek chłopak Mileny traktuje ją z wielkim chłodem i dystansem, co dziewczyna zwala na to, że jest za gruba (pomimo tego, że jej mama cały czas powtarza jej to, że jest piękna) oraz Paulę - młodą kobietę, która stara się zagłuszyć swój ból poprzez poszukiwanie coraz cięższych prac fizycznych, oczywiście "na czarno", by móc chociaż na chwilę zapomnieć o swojej przeszłości - jednak niektóre sytuacje, jakie ją tam spotykają, już nawet na samym początku, mogą przyprawić czytelnika o gęsią skórkę. 

Te dwie bohaterki są osobami, które cierpią - każda jednak w inny sposób - ale z drugiej strony są one silne i walczą o to, żeby podnieść się po upadku i ułożyć swoje życie na nowo. To piękna historia o tym, jak może potoczyć się ludzkie życie i czego tak naprawdę nam trzeba, żebyśmy mogli powstać niczym feniks z popiołów. Bardzo podobała mi się ta opowieść: była taka życiowa, poruszająca i zdecydowanie spodoba się nie tylko osobom starszym, ale także młodszym - bo podpisałabym ją pod nurt New Adult.

Augusta Docher to autorka, którą zna się pod wieloma nazwami. Ma chyba z dwa, jak nie trzy pseudonimy, pod którymi publikuje. Nie do końca wiem, czy pod jakimś pseudonimem publikuje tylko jakiś konkretny gatunek, ale wiem, że ta powieść bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. I z wielką chęcią chciałabym poczytać więcej takich książek - więc na pewno w przyszłości jeszcze po coś sięgnę spod jej pióra. Najbardziej zadziwiły mnie dialogi, który były tak humorystyczne, emocjonalne i autentyczne, że dosłownie czułam się tak, jakbym słuchała rozmowy nastolatków. Nie wspominam już o opisach. Po prostu było tak, że jak już zaczęłam czytać "Cała ja", to zniknęłam z internetu na cały wieczór, bo byłam zbyt pochłonięta historią, jaka się rozgrywała. Dosłownie pożarłam tę powieść wzrokiem. Nie żałuję!

Na tę okładkę mogę się wpatrywać całymi godzinami - podoba mi się tak bardzo, że właściwie to dla niej skusiłam się na to, żeby zapoznać się z treścią tej powieści. Oprawa graficzna jest naprawdę śliczna - jest delikatna i definitywnie pasuje do treści tej pozycji: chociażby ze względu na ten tatuaż. Cieszę się, że grafik tak dobrze poradził sobie z tym zadaniem i tak szczegółowo przedstawił owego "tajemniczego chłopaka z tatuażem w kształcie smoka" - jak to jest napisane w opisie. 

Podsumowując, "Cała ja" to całkiem fajna historia - lekka, przyjemna, idealna do czytania. Jeśli tylko lubicie opowieści, w których głównymi motywami są praca nad samym sobą i wątek romantyczny, w których występują emocje (często dotyczące przeszłości) i który jest dobrze napisany - to serdecznie zachęcam do czytania! Na pewno nie pożałujecie, a możecie tylko zyskać.