A.J. Finn - "Kobieta w oknie"

Autor: A.J. Finn

Tytuł: Kobieta w oknie

Wydawnictwo: W.A.B.

Data wydania: 2018

Ilość stron: 416

Ocena: 8/10

Opis:

Czy zawsze można wierzyć własnym oczom? Anna Fox straciła wszystko: szczęśliwą rodzinę, pracę oraz zdrowie. Od miesięcy nie postawiła stopy za progiem domu. Całe dnie spędza w Internecie, przed telewizorem lub szpiegując sąsiadów za pomocą aparatu fotograficznego. Pozbawiona własnego życia coraz bardziej zaczyna przeżywać cudze… Najwięcej uwagi poświęca Russellom, rodzinie nowej w tej okolicy i tak podobnej do tej, którą jeszcze niedawno sama miała. Jednak pewnej nocy widzi coś, czego nie powinna oglądać. Jej świat się rozpada, a na jaw wychodzą szokujące sekrety. Co jest prawdą, a co zmyśleniem? Kto jest w niebezpieczeństwie, a kto panuje nad sytuacją?

Recenzja:

Podczas czytania "Kobiety w oknie", wielokrotnie nachodziła mnie myśl, że historia przedstawiona w tej książce jest bardzo "hitchcockowska", a to ogromny komplement w stronę debiutanta. Choć muszę przyznać, że akcja dość długo nabierała odpowiedniego tempa, to gdy atmosfera wreszcie odpowiednio się zagęściła, przyłapałam się na tym, że od kilkudziesięciu stron wstrzymywałam oddech. 

Po "Kobietę w oknie" sięgnęłam, bo po prostu nie mogłam przejść obojętnie obok książki, którą poleca sama Gillian Flynn, jednak podeszłam do niej ostrożnie, mając na uwadze moje wcześniejsze doświadczenia z przereklamowanymi bestsellerami. Jak możecie wywnioskować ze wstępu, tym razem bestseller nie okazał się być kitem, ale prawdziwym hitem. 

Już sam początek "Kobiety w oknie" uświadomił mi, że ta powieść to coś więcej niż tylko dobry dreszczowiec. Finn z precyzją zegarmistrza stworzył świat przedstawiony, w którym uważny czytelnik odkryje teatr. Główna bohaterka ogląda przedstawienie, w którym występują postaci drugoplanowe zamieszkujące jej okolicę, jednak niedługo później okazuje się, że jej dom również należy do sceny, a ona ma do odegrania własną rolę w tej sztuce.

Temat bohaterów to zdecydowanie coś, czego nie wolno pominąć przy omawianiu "Kobiety w oknie". Protagonistka Anna Fox to niesamowicie ciekawa i realistyczna kreacja. Powiem szczerze, że pod pewnymi względami przywołała mi skojarzenie z Jackiem Torrance'em ze "Lśnienia". Postać nieoczywista i wielowymiarowa, której zachowanie sprawia, że do samego końca nie jesteśmy pewni, czy mamy do czynienia z katem czy ofiarą. Natomiast pozostali bohaterowie zostali sportretowani odpowiednio do koncepcji świata teatru, którą autor obrał już na samym początku. 

Co do fabuły, gdybym miała ją opisać jednym słowem, użyłabym wyrazu "nieprzewidywalna". Z braku laku można by zarzucić autorowi, że odrobinę przeciąga, chcąc stworzyć dokładne tło wydarzeń, ale nawet gdyby ktoś bardzo chciał, to po prostu nie da się powiedzieć, że ta książka jest nudna. Fabuła "Kobiety w oknie" jest zaskakująca, obfita w nieskończoną ilość punktów zwrotnych i fałszywych uliczek, trzymająca w nieustannym napięciu. Autor osiągnął ten efekt, decydując się na stworzenie tak specyficznego protagonisty. Anna Fox, psycholog dziecięcy, która sama choruje na agorafobię, staje się więźniem już nie tylko własnego domu, ale również zbrodni, której była świadkiem. Niezupełnie trzeźwy umysł Anny jest również filtrem, przez który czytelnik widzi całą sytuację. W pewnym momencie zaczynamy wątpić we wszystko, bo w tej książce perspektywa jest o wiele istotniejsza, niż mogłoby się nam na początku wydawać.

Inną niewątpliwą zaletą tej powieści jest jej niezwykły realizm. Jeśli regularnie czytujecie thrillery, znacie pewnie to uczucie kompletnego osłupienia, gdy wreszcie docieracie do zakończenia powieści, a to nijak się ma do całej reszty. Nieraz zdarza się, że autor ma całkiem dobry pomysł na zaskakujący finisz, jednak zupełnie nie potrafi wpleść w fabułę tych istotnych subtelnych wskazówek, które uzasadniałyby tak nieoczekiwany obrót spraw. A.J. Finn wykonał na tym polu świetną robotę, ponieważ całość powieści wraz z zakończeniem utworzyły bardzo spójny obraz. 

Reasumując, polecam wszystkim, a przede wszystkim czytelnikom, którzy lubią czuć prawdziwy niepokój podczas czytania. Ta książka nieźle namiesza wam w głowach, więc jeśli piszecie się na takie małe pranie mózgu, to sięgnijcie po "Kobietę w oknie".

Wasza Ariada :)

Za książkę dziękuję Wydawnictwu W.A.B.