Helen Nissenbaum, Finn Brunton - "Zmyl trop. Na barykadach prywatności w sieci"

Tytuł: Zmyl trop. Na barykadach prywatności w sieci

Autorzy: Helen Nissenbaum, Finn Brunton

Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 252

Opis:

W czasach permanentnej inwigilacji w sieci, próby ograniczania ilości prywatnych danych, które umieszczamy w internecie, czy domaganie się od rządzących wprowadzenia praw mających na celu ich ochronę już nie wystarczą. Autorzy wzywają w książce do stawienia oporu rządom, firmom i organizacjom, które zbierają nasze dane. Autorzy postulują stosowanie taktyki szumu informacyjnego, czyli celowego podawania informacji nieprawdziwych i sprzecznych ze sobą, która ma utrudnić i sabotować niepożądane pozyskiwanie informacji o użytkownikach internetu.

Recenzja:

Praktycznie każdy ma teraz dostęp do internetu i korzysta z niego niemal codziennie. Wszyscy zakładamy konta na portalach społecznościowych i radośnie udostępniamy o sobie informacje. Chcemy pozostać w kontakcie ze znajomymi, czy po prostu korzystać z internetu w celu wyszukiwania informacji, ale nie zdajemy sobie sprawy, że w zasadzie każdy nasz ruch jest monitorowany. Serwisy zbierają informacje o nas i zwyczajnie je sprzedają. Potem okazuje się, że jeśli mając otwartego facebooka szukaliśmy w innych kartach butów na zimę, zaleją nas reklamy butów (mnie na facebooku pokazała się ostatnio reklama… tej książki). To dość jaskrawy przykład, ale zastanówcie się, jak często wam się to zdarza. Internet nie jest miejscem, w którym jesteśmy anonimowi. I to, że wyświetlą nam się odpowiednie reklamy, nie jest jeszcze najgorsze. W pewnym momencie może się okazać, że przez historię wyszukiwań nie dostaniemy kredytu w banku albo do naszych drzwi zapuka policja. Pora to sobie uświadomić.

Skoro nie chcesz być widoczny, zapewne masz coś do ukrycia, prawda? A jeśli tak, to powinieneś się z tego wytłumaczyć.

Jeśli nie chcecie być inwigilowani, choćby dla zasady, bo niby dlaczego mielibyście być, książka Zmyl trop jest lekturą, po którą koniecznie powinniście sięgnąć. Nie trzeba mieć większej wiedzy informatycznej, żeby ją zrozumieć, jest napisana takim językiem, że nawet laik przy odrobinie wysiłku bez problemu ją zrozumie.

Jako przeciętni zjadacze chleba nie mamy zbyt wielkich możliwości w walce z całymi systemami i algorytmami, które zostały stworzone, by zbierać o nas informacje. Możemy jednak utrudnić im zadanie. Autorzy opisują szeroko technikę, którą nazywają zaciemnianiem. Sprowadza się ona głównie do tego, że informacje o nas mogą zginąć w gąszczu innych, podobnych, które dzięki różnym zabiegom możemy wygenerować.

Książka dzieli się na dwie części – praktyczną i teoretyczną. Praktyczna dla mnie okazała się o wiele ciekawsza, chociaż nadal było w niej niewiele naprawdę użytecznych informacji. Autorzy pomagają zrozumieć, o co w ogóle w tym wszystkim chodzi, ale brakowało mi większej ilości przykładów programów, które można by wykorzystać w doraźnej walce z inwigilacją, a te, które podali, nie do końca sprawdzą się w naszym kraju. Druga część to rozważania natury etycznej o tym, czy zaciemnianie faktycznie jest konieczne. Jak dla mnie mogłoby jej nie być, bo skoro ktoś sięga już po tę książkę, która notabene nazywa się przewodnikiem, chyba nie trzeba go przekonywać, że z moralnego punktu widzenia zaciemnianie ma swoje uzasadnienie.

Sięgnijcie po tę książkę, jeśli zależy wam na zachowaniu chociaż odrobiny prywatności w sieci. Autorzy pomogą wam zrozumieć, jak działają programy zbierające o nas informacje i jak się przed nimi bronić. Myślę, że w dzisiejszych czasach powinna to być lektura obowiązkowa.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Naukowemu PWN