Stephen King - "Bazar złych snów"

Autor: Stephen King

Tytuł: Bazar złych snów

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 5 listopada 2015

Liczba stron: 672

Ocena: 9/10

Opis:

Teksty zawarte w tym zbiorze mają wspólne motywy: zagadnienia moralności, życia pozagrobowego, winy i kary, pytanie, co zrobilibyśmy inaczej, gdybyśmy mogli zajrzeć w przyszłość lub naprawić błędy popełnione w przeszłości. „Życie po życiu” to historia o człowieku, który umarł na raka okrężnicy i raz po raz przeżywa swoje życie na nowo, powtarzając te same błędy. W kilku opowiadaniach występują postacie, które u kresu życia rozpamiętują swoje zbrodnie i występki. Inne utwory pokazują, jak to jest, kiedy ktoś odkryje w sobie nadprzyrodzone moce – jak felietonista z „Nekrologów”, który zabija ludzi, pisząc ich nekrologi, czy stary sędzia w „Wydmie”, który w dzieciństwie pływał kajakiem na opuszczoną wyspę i widział wypisane na piasku nazwiska nieszczęśników, którzy potem umierali w tragicznych okolicznościach. W „Moralności” King opisuje rozpad małżeństwa i życia dwojga ludzi po tym, jak zawierają oni iście diabelski pakt, który początkowo wydaje się całkiem korzystny.

Imponujące, mrożące krew w żyłach, wciągające bez reszty opowiadania z „Bazaru złych snów” są jednym z najpiękniejszych darów Kinga dla jego czytelników. „Powstały specjalnie dla Ciebie” – pisze autor. „Jeśli chcesz, możesz je obejrzeć z bliska, ale ostrzegam, bądź ostrożny. Niektóre z nich mają kły".

Recenzja:

   Z Kingiem mi jakoś nigdy nie jest po drodze. Tak, czytałam jakieś topowe powieści, które wyszły spod jego pióra, ale choć bardzo chciałam nigdy nie zagłębiałam się jakoś szczególnie w jego twórczości, ale już od dawna sobie obiecuję, że to nadrobię. No i jest w końcu miałam okazję zapoznać się z dosyć grubą pozycją i to nie jedną powieścią, ale zbiorem opowiadań,

Fanką różnego rodzaju zbiorów nie jestem, ale jak widać, coraz częściej się do nich przekonuję. Wydaje mi się, że choć niepozorne, to opowiadania są niezwykle wymagającą formą tekstu. Trzeba na niewielkim obszarze zainteresować czytelnika, przedstawić i opowiedzieć jakąś historię, a przede wszystkim wykreować bohaterów i zainteresować nimi czytelnika. Ja osobiście nie podejmuję się pisania opowiadań, bo wiem, co by mi mogło z tego wyjść. Ale nie o tym dzisiaj, tylko o moich odczuciach i wrażeniach po Bazarze złych snów.

Nie ma sensu, abym streszczała, czy nakreślała tematykę każdego z opowiadań, bo jest ich dwadzieścia, a nie chcę psuć Wam zabawy z odkrywania każdego od początku, dlatego przejdę może do tego co mi się podobało, a co mi się nie podobało, z ogromną przewagą tego pierwszego.

Ogromnym plusem całego zbioru jest to, że każde z opowiadań trzyma poziom. Nie ma tutaj jakieś jednego, które byłoby zdecydowanie gorsze niż pozostałe, ale to też świadczy o pewnym poziomie mistrzostwa. Nie jestem w stanie jednoznacznie określić dlaczego, ale chyba moim ulubionym opowiadaniem zostało Wredny dzieciak. 

Trochę się zawiodłam na "stopniu straszności". Myślałam, że po lekturze będę się bała iść w nicy do łazienki, a jednak nie było wiele jakiś strasznych momentów. Wydaje mi się, że autor pomieszał tutaj wiele wątków obyczajowych z horrorem i może prze to właśnie tak wyszło. Nie jest to jednoznacznym minusem, ale spodziewałam się trochę więcej strachu.

Na tą książkę można także spojrzeć trochę pod kontem przemyśleń i zatrzymać się nad pewnymi aspektami. Autor porusza trochę zagadnień moralności, pojawiają się także wątki metafizyczne czy popełniane błędy i kary. Niektóre opowiadania są refleksyjne i to mi bardzo przypadło do gustu. 

Podoba mi się to, że każde z dwudziestu opowiadań ma swoich niepowtarzalnych, dobrze wykreowanych bohaterów. Bardzo przyjemnie mi się o nich czytało i każde opowiadanie, było odrębną wyjątkową historią. 

Po tej lekturze już wiem, że temat twórczości Kinga muszę zdecydowanie rozszerzyć. Polecam tę pozycję gorąco wszystkim. Jest to warta uwagi pozycja i myślę, że nikogo nie rozczaruje.

Z gorącymi pozdrowieniami,

Klaudia.

Za książkę serdecznie dziękuję Księgarni Tania Książka