Estelle Maskame - "Czy wspominałam, że Cię potrzebuję?"

Autor: Estelle Maskame

Tytuł: Czy wspominałam, że Cię potrzebuję?

Wydawnictwo: Feeria Young

Data wydania: 2 marca 2016

Liczba stron: 360

Ocena: 9/10

Opis:

Drugi tom popularnej trylogii o zakazanej miłości.

Od pamiętnych wakacji w Santa Monica upłynęły już dwa lata. Eden i Tyler nie widzieli się przez ten czas, dla dobra rodziny próbując zapomnieć o uczuciu, jakie się między nimi zrodziło. Gdy jednak spotykają się w Nowym Jorku, by spędzić tam wspólnie kolejne lato, nie potrafią udawać. Oddaleni od przyjaciół i rodziców, sami wśród niezliczonych atrakcji Wielkiego Jabłka, zaczynają rozumieć, że ich miłość wykracza poza zwykły wakacyjny flirt.

Teraz czas na zmierzenie się z rzeczywistością i kilka ważnych postanowień. Jak zareaguje na nie rodzina? Czy związek Eden i Tylera przetrwa katastrofalne skutki ich decyzji?

Recenzja:

   TAK, TAK, TAK! Nareszcie, tyle czekałam na tę książkę, długie miesiące w oczekiwaniu na drugi tom Dimily i w końcu go mam. Kiedy dostałam SMS, że paczka została do mnie nadana co chwilę sprawdzałam, gdzie dokładnie się znajduje, a kiedy w końcu kurier zapukał do moich drzwi, rzuciłam dosłownie wszystko co miałam w rękach i dorwałam się do paczki. Z ręką na sercu, przyznaję się, że zrobiłam sobie jedynie przerwę na obiad, a tak to, jak zaczęłam tak w ten sam dzień skończyłam, a dziś podzielę się z Wami, moją opinią.

Eden po długiej rozłące odwiedza Tylera w Nowym Jorku. Z jednej strony jest niesamowicie podekscytowana ponownym spotkaniem, a jednak nie wie czego może się spodziewać po tych wakacjach. Czy wakacyjny, zakazany romans, zmieni się w coś większego? Tego właśnie dowiadujemy się z biegiem wydarzeń z książki.

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż pierwsza. Tutaj co chwilę się coś dzieje i myślę, że osoby, które z jakiś powodów były uprzedzone do pierwszej części, śmiało mogą sięgnąć po drugi tom, który być może spowoduje zmianę zdania odnośnie tej serii. 

Na ogromny plus oceniam wprowadzenie zupełnie nowych bohaterów, którzy zdecydowanie urozmaicili całą historię. Tak jak w pierwszej części bardzo lubiłam główną bohaterkę, tak teraz trochę mi podpadła. Momentami jest niesamowitą hipokrytką, która uważa, że jeśli ona coś robi to jest w porządku, ale w przypadku Tylera, to już jest niedopuszczalne. Ale na całe szczęście to tylko momenty, a cała historia nie utraciła w moich oczach,

Tak, jestem zupełnie świadoma wszystkich mankamentów tej książki, ale nie jestem w stanie określić w jaki stan wchodzi mój umysł kiedy ją czytam. Jestem prawie pewna, że jeśli ktoś by mi przerwał czytanie tej historii, to chyba byśmy się bardzo pogniewali. Uwielbiam tę serię z wszystkimi jej zaletami i wadami. Po każdej z części miałam srogiego kaca książkowego i później nie potrafiłam znaleźć książki, która by mnie zainteresowała, żebym została przy niej dłużej niż pół godziny. Na szczęście się już uspokoiło i mogę już normalnie czytać.

Byłam strasznie ciekawa, czy w tym tomie będzie to samo, na co ostatnio zwróciłam uwagę. I tak, było i to w dużych ilościach. Wiecie może już o co mi chodzi? Czy bohaterowie nie mogą ze sobą normalnie rozmawiać, tylko cały czas do siebie mruczą?! On zamruczał, ona zamruczała... i tak w kółko, choć tym razem pojawiło się jeszcze szeptanie.

Mam nadzieję, że Estelle Maskame zrehabilituje się w moich oczach w ostatnim tomie, bo to jak zakończyła tę część... Dosłownie rozerwała moje serce na strzępy, zdeptała i rozrzuciła po świecie. Nie, tego się nie robi! Podczas czytania relacjonowałam koleżance moje odczucia i po przewróceniu ostatniej kartki, prawie wyzwałam autorkę, no bo jak tak można. 

Reasumując, jeśli jeszcze nie znacie tej serii, to bardzo gorąco polecam bo jest warta uwagi, a jeśli przed Wami jeszcze drugi tom, to zabierajcie się za niego jak najszybciej, a ja oczekuję z niecierpliwością na trzeci tom.

Z gorącymi pozdrowieniami,

Klaudia.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Feeria