Winston Groom - "Forrest Gump"

muzyka

Autor: Winston Groom

Tytuł: Forrest Gump

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 2015

Ilość stron: 280

Ocena: 7/10

Opis:

Powiem wam jedno: bycie idiotem to nie pudełko czekoladek. Ludzie śmieją się, nerwują, poszturchują. Teraz gadają, że trzeba być miłym dla zapóźnionych, ale powiem wam tyle - nie zawsze jest tak. W każdym razie ja się nie skarżę, bo jak to się mówi, mam kawał ciekawego życia.

Recenzja:

Czy znajdą się wśród nas tacy, którzy nie znają Forresta? Do niedawna sama byłam taką osobą. Wraz z premierą kolejnego wydania powieści Grooma zapragnęłam wreszcie sprawdzić, o co tyle szumu. Czy ta historia naprawdę jest tak piękna, życiowa i optymistyczna? Dla mnie, nadmierne gloryfikowanie dziejów Forresta stało się jasne już od pierwszej strony. Wynika to z czystej nieznajomości pierwowzoru i opieranie swojego zachwytu nad Gumpem o film, który jest zdecydowanie zbyt luźną adaptacją i warto jednak zapoznać się z książką (choć jest ona mniej sentymentalna i "romantyczna").

Forrest to bohater rangi tych bardzo oryginalnych. Miły i nawet dość sprytny chłopak, który jest jednak opóźniony umysłowo. Forrest ma świadomość swoich ułomności i nie jest zgorzkniały ze względu na przeciwności, jakie musi pokonywać. Jego myśli są infantylne, ale typowa dla niego psychika dziecka pozwala dostrzec nieoczywiste dla zdrowych osób fakty. Forrest to bohater bardzo pozytywny, a jego perspektywa jako narratora pozwala czytelnikowi na odczytanie niektórych smutnych, a nawet tragicznych wydarzeń jako neutralnych. Bohater ma niezwykłą i typową dla najmłodszych cechę przyjmowania życia takim, jakie jest bez nadmiernego komplikowania sytuacji.

Forrest po wszystkich swoich przeżyciach pozostaje tą samą osobą, bez zbędnego fałszu i koloryzowania. Poznaje pewne prawdy życiowe i nawet, jeśli nie wszystko rozumie, umie odróżnić dobro od zła. Tak jak każdy człowiek popełnia błędy i ponosi porażki. Wydaje mi się, że każdy powinien być po trosze takim Forrestem i mieć w sobie coś z dziecka. Tę niewinność i szczerość.

Mimo wielu postaci drugoplanowych nie polubiłam ani jednej z nich. To jak dla mnie duży minus.   

Fabuła jest prosta, nawet nadmiernie uproszczona. Wszystkie niezwykłe wydarzenia, które mają miejsce w życiu Gumpa sprawiają, że historia wydaje się trochę baśniowa. Mimo wszystko daleko jej do bajki ze smokami. Jest to po części opowieść o brutalizmie wojny, spokojnym życiu, miłości, zawirowaniach i jednocześnie stabilności. Kontrasty nadają tej książce oryginalności. Niekiedy do tekstu wkrada się jednak brutalność i dość drastyczne wypowiedzi.

Język tak jak i fabuła służą stworzenia iluzji pamiętnika. Stylistycznie zdania są niepoprawne, zawierają błędy i mają cechy języka mówionego. Forrest "gada" o swoich przygodach do czytelnika jak do przyjaciela. Ostatecznie finał powieści można interpretować na różne sposoby. Cała książka jest dokładnie taka jak pudełko czekoladek. Nieprzewidywana, słodka, ale nie wolna od gorszych momentów, gdy smak nie do końca nam odpowiada.

Oceniam ją jako dobrą, przyjemną i lekką, jednak nie uważam, aby była genialna. W pewnym sensie powtarza pewne prawdy, jednak oryginalności nikt autorowi nie odmówi. Polecam dla osób z poczuciem humoru, chętnych do refleksji. 

    

Wasza Ariada :)

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka