Rachel Cohn - "Beta"

muzyka

Autor: Rachel Cohn

Tytuł: Beta

Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: 2013

Ilość stron: 316

Ocena: 6/10

Opis:

Elizję stworzono po to, by służyła mieszkańcom Dominium, rajskiej wyspy, na której mieszkają najbogatsi ludzie na Ziemi. Szesnastolatka jest klonem bez emocji, które mogłyby ją odrywać od bycia opiekunką dzieci gubernatora.

Kiedy jednak spotyka Tahira, wspaniałego, enigmatycznego młodzieńca, pochodzącego z jednej z najbardziej wpływowych rodzin, niespodziewane emocje zaczynają pojawiać się w jej umyśle. Elizja nie rozumie, co się z nią dzieje, nie wie, jak sobie radzić z czymś, czego nigdy się nie spodziewała.

Jeżeli inni dowiedzą się o tym, że Elizja potrafi kochać, czeka ją przerażający los. Ale pożądanie do Tahira jest zbyt silne, by móc je ignorować. Gdy okrutny los ich rozdziela, dziewczyna postanawia uciec, bez względu na koszty!

Recenzja:

Do "Bety" byłam bardzo pozytywnie nastawiona, jednak swoje na półce odleżała. Kiedy wreszcie odpowiednio dojrzała, okazało się, że zbyt długo czekałam, o mój entuzjazm opadł. Opis wskazuje na miks romansu młodzieżowego z science-fiction. Jeśli do tego można mieć wątpliwości, to jednak oczywiste jest, że to książka, jakich wiele. Jedynie temat klonów mnie przyciągnął. Ponadto oprawa graficzna również zwraca uwagę, a ja jestem wielbicielką oryginalnych okładek.

Bohaterką "Bety" jest Elizja. Nie można jej nazwać dziewczyną w pełni tego słowa znaczeniu, ponieważ nie jest człowiekiem, a klonem nastolatką. Dla niej życie to ciągła służba ludziom tak obrzydliwie bogatym, że mogli sobie pozwolić na mieszkanie w raju, gdzie żaden prawdziwy człowiek nie jest zdolny do pracy. Skoro z natury jesteśmy leniwi, a siła robocza jest potrzebna nawet na wyspie takiej jak Dominium, przydałby nam się niewolnik pozbawiony pragnień. Właśnie tak powstały klony, które pozbawiano duszy, aby cały proceder wydał się mniej makabryczny. Z początku taka koncepcja wydawała się naciągana, jednak, biorąc pod uwagę, że akcja rozgrywa się w dalekiej przyszłości, a ludzie już dzisiaj wydają się pozbawieni zahamowań, taki scenariusz niestety może być prawdopodobny. 

Z kreacją świata przedstawionego autorka poradziła sobie nawet dość dobrze. Mimo to muszę się przyczepić do jednej newralgicznej kwestii, którą powtarzam przy okazji każdej powieści science-fiction. Jak sama nazwa wskazuje, musi znaleźć się jakiekolwiek uzasadnienie naukowe niewiarygodnych wydarzeń, które mają miejsce. Gdy autorka pisze o usuwaniu duszy, nie podając nawet mglistego wyjaśnienia, nie przekonuje mnie to. To nie jest baśń, gdzie wszystko jest możliwe, ale "naukowa fikcja".

Kolejnym minusem są jak dla mnie bohaterowie. Jedyny szczegółowy portret psychologiczny "dostał się" Elizji jako głównej postaci. Pozostali są jakby papierowi i bardzo nierealni, jakby pisarka uważała, że jedna cecha im wystarczy. Elizja jako klonka przeszła prawdziwą przemianę. Niczym niemowlę poznawała świat, a także miłość, głównie erotyzm. Nie spodziewajcie się jednak fajerwerków, romans to nie główny wątek. 

Fabuła jest sama w sobie bardzo prosta i czasem nazbyt powolna. Nie potrzeba jednak wiele, aby wciągnąć się w tę historię, która mimo wielu wad, jest jednak rozrywkowa i nawet przemyślana. Losy Elizji zaciekawią czytelnika, który oczekuje od tej książki rozrywki. W końcu w tym celu sięgamy po podobne powieści, które nie mają na celu rozważań egzystencjalnych. Wątek klonowania może jedynie zmusić nas do refleksji nad etyką medyczną i granicami w rozwoju genetyki, a mimo to autorka nie pokusiła się o dołożenie swoich trzech groszy. To tło służy jedynie urozmaiceniu świata przedstawionego.

Polecam fanom literatury młodzieżowej, ponieważ to książka warta uwagi, a przynajmniej lepsza niż niektóre popularne i gloryfikowane serie. 

Wasza Ariada :)