Ola Józefina Sokołowska - "Poukładaj mi życie"

Tytuł: Poukładaj mi życie

Autor: Ola Józefina Sokołowska

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2014

Liczba stron: 194

Ocena: 3/10

Opis:

Czasami odchodzimy tylko po to, żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...najgorsze jest rozczarowanie, kiedy odwracasz się, a za tobą nikogo nie ma.

Początek studiów to także początek wielkich zmian w życiu Liliany. Nowe miasto, nowa szkoła tańca i nowe znajomości… a w szczególności jedna, która wniesie w jej życie więcej niż mogła by się spodziewać.

Liliana zwróciła uwagę na Janka, gdy tylko rozpoczęli wspólne studia prawnicze. Wiedząc jednak, że mieszka z dziewczyną, przez wiele miesięcy ukrywała swoje uczucia. Darzyli się dużą sympatią, ale przez cały rok nic szczególnego się nie wydarzyło. Aż do chwili, gdy na koniec letniej sesji on zaproponował mały wspólny wyjazd. Spacer w deszczu i noc nad rzeką zmieniły wszystko. Pchnęły bieg życia Liliany w kierunku, którego nie dało się już zmienić...

Czy prawdziwa miłość zawsze wygrywa?

Czy walka o marzenia i złamanie wszelkich schematów ma sens ?

Czy można naprawić krzywdy wyrządzone przed laty?

Recenzja:

Są takie książki, które mimo niezbyt zachęcającego opisu do tego stopnia przyciągają okładką, że czytelnik nie zwraca uwagi na to, że ma przed sobą literaturę kobiecą napisaną przez młodą studentkę. Czasem nawet zwykły romans może skusić, gdy ma odpowiednio ładną okładkę. Ta do książki Oli Sokołowskiej nie jest jakaś niezwykła, powiedziałabym nawet, że banalna, ale patrzy się na nią przyjemnie, dlatego kiedy książka przez pomyłkę została mi przysłana do recenzji, nie miałam większych oporów, by zacząć ją czytać.

Przeczytałam już sporo książek z wydawnictwa Novae Res, przez co bardzo dobrze idzie mi rozpoznawanie polskich, debiutujących autorów. Zresztą nawet bez tego łatwo idzie poznać poznać takiego autora. Od pierwszych stron wiedziałam, że Poukładaj mi życie jest pierwszą książką Oli Sokołowskiej i zapewne jedyną, a że nie liczy sobie zbyt wiele stron, nie miała ona zbyt wielu możliwości do rozwoju swojego warsztatu. Postanowiła jednak spełnić się w swojej pasji i napisała historię młodej studentki prawa, która zakochuje się w swoim koledze z roku.

Jak wspomniałam, książka jest krótka. Bardziej wprawny pisarz rozpisałby ją na większej ilości stron, poświęcił więcej uwagi charakterystyce bohaterów i opisał więcej wydarzeń z ich życia, zamiast przeskakiwać od jednego do drugiego. Sama historia jest trochę jak okładka. Może i ładna, ale bardzo banalna i nie udało jej się zadziałać na czytelnika w podobny sposób (pisząc „czytelnika” mam na myśli siebie), bo bardziej zwróciłam uwagę na jej banalność, zahaczającą momentami o tandetę (motywu wypadku i raka nie da się nazwać inaczej) niż raczej wątpliwy urok. Widzę to tak – autorka chciała coś napisać, bo pisanie to jej pasja, ale brakło jej pomysłu, dlatego poleciała po schematach. Ona i on, nieszczęśliwa miłość, rozstania i krótkie powroty, ciąża, zerwanie kontaktu, potem cudowne odnalezienie po latach, krótka chwila szczęścia i w końcu śmierć głównej bohaterki. Jak mało oryginalnie to brzmi?

Nie wiem, co jeszcze mogłabym napisać o tej książce. Przeczytałam ją bardzo szybko (o, wreszcie jakaś zaleta oprócz ładnej okładki – szybko się czyta!) i bez żadnych emocji. Przemyślenia bohaterki alias autorki do mnie nie przemówiły, czasem trochę mnie śmieszyły, widać po nich było jej młody wiek (i pewne preferencje). Nie wiem też, komu mogłabym tę książkę polecić. Fankom romansów? Pewnie czytały podobne historie tysiące razy. Może fanom polskich, debiutujących autorów? Nie wiem. Okażę się nieprzydatna, ale sami musicie zdecydować, czy chcecie tę książkę przeczytać.

Książkę dostałam od wydawnictwa Novae Res