Agatha Christie - "Tajemnica Wawrzynów"

Melodia do książki :)

 

Autor: Agatha Christie

Tytuł: Tajemnica Wawrzynów

Wydawnictwo: Dolnośląskie

Data wydania: 2011

Ilość stron: 288

Ocena: 8/10

Opis:

Państwo Beresfordowie postanawiają po przejściu na emeryturę spędzić resztę życia w spokojnej, przytulnej nadmorskiej wiosce. Podczas urządzania domu, który tam nabyli, Tuppence natrafia w jednej z książek, pozostałych po dawnych mieszkańcach, zaszyfrowaną informację: „Mary Jordan nie zmarła śmiercią naturalną. To jedno z nas”. Beresfordom przypominają się dawne czasy, kiedy to pracowali dla brytyjskiego wywiadu, odnosząc niezwykłe sukcesy. Starsi państwo rozpoczynają śledztwo, które doprowadza do przerażających rezultatów.
W dodatku ktoś dybie na życie Tuppence. 

Recenzja:

Książka Agathy Christie jest jak ta melodia, zagrana na pianinie przez Wojciecha Kilara, do której link pozostawiłam wyżej. Piękne słowa, napięcie, które rośnie, aby w kulminacyjnym punkcie osiągnąć apogeum, a następnie opada. Zostajemy wciągnięci w historię, nie możemy oderwać oka/ucha aż do końca.

"Tajemnica Wawrzynów" przybliża nam historię Tommy'ego i Tuppence, których znamy już (lub niekoniecznie) z takich powieści jak "N czy M" czy "Tajemniczy przeciwnik". Para detektywów amatorów jest naprawdę sympatyczna i przede wszystkim sprytna. Tuppence to zagorzała fanka zagadek, starych ksiąg, szyfrów i tego typu rzeczy. Odnalazła się doskonale w roli głównego bohatera kryminału. Tommy również nie stroni od tajemniczych historii, jednak martwi się o żonę, która bądź co bądź, ma już siedemdziesiątkę na karku, tak jak i on. Nobliwość tej pary wcale nie wpływa negatywnie na ich postępy w śledztwie, a wręcz przeciwnie. Kto ma więcej czasu na takie rzeczy, jak grzebanie w starych szufladach niż pani na emeryturze?

Wszystko zaczyna się od przeprowadzki staruszków do nowego domu, rezydencji o nazwie Wawrzyny. W jednej z wiekowych książek dla dzieci została ukryta zaszyfrowana wiadomość o makabrycznej treści, którą odnajduje Tuppence, a potem już nie ma odwrotu. Zagadka musi zostać rozwiązana, a ciekawość zaspokojona. Z biegiem czasu okazuje się, że przeszłość czasem ma spory wpływ na teraźniejszość, a historia, która wydarzyła się przed pierwszą wojną światową wcale nie straciła na aktualności, jedynie została zapomniana.

Książkę czyta się błyskawicznie. Znacie pewnie tę niewidzialną siłę, która przyciąga Wasze myśli do wyjątkowo interesującej lektury, kiedy tylko ją odłożycie i nie możecie wyrwać się ze świata przedstawionego zanim nie przeczytacie ostatniego słowa. Tak właśnie jest z tą powieścią. 

Dynamiczna akcja i niepewność do ostatniej strony to znaki rozpoznawcze Christie. W końcu za to cały świat ją kocha. Ona nie potrzebuje brutalnych opisów morderstw, czy hektolitrów fikcyjnej krwi na swoich stronach. To prawdziwa królowa powieści detektywistycznych, klasycznych i po prostu zapierających dech. Tak więc...

Wasza Ariada :)

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat