H.P. Lovecraft - "Koszmary i fantazje. Listy i eseje"

Autor: H.P. Lovecraft

Tytuł: Koszmary i fantazje. Listy i eseje

Wydawnictwo: Sine Qua Non

Data wydania: 2013

Ilość stron: 384

Ocena: 7/10

Opis:

Obszerny wybór esejów, listów oraz ciekawostek prozatorskich autorstwa jednego z najwybitniejszych twórców opowieści grozy, H.P. Lovecrafta, ukazuje się w Polsce po raz pierwszy. Pośród wielbicieli horroru uznawany za klasyka gatunku, rozpoznawany jako ojciec panteonu fantastycznych stworów z Cthulhu na czele, w swoich listach i esejach ujawnia także mniej znane oblicze — oblicze myśliciela.

Recenzja:

Kim był tak naprawdę Howard Phillips Lovecraft? Z Wikipedii możemy się dowiedzieć, że tworzył tzw., weird fiction, czyli opowieści grozy, a także fantastykę. Żył w XIX wieku, jednak swoim geniuszem wyprzedzał czasy. Do dzisiaj można się zaczytywać w jego powieściach, które przerażają, ale też ujmują swoim wyrafinowanym językiem sprzed dwóch stuleci. 

Z książki, której jest autorem i jednocześnie bohaterem, chociaż to słowo nie do końca mi tutaj pasuje, dowiemy się o nim wszystkiego i nic, ponieważ nie opisuje nam siebie, a jedynie swoje myśli. "  Koszmary i fantazje. Listy i eseje" składają się z listów pisanych przez Lovecrafta do przyjaciół, esei, jego notatek, czasem nawet pojawi się jakaś jego autorska opowieść. Lektura wciąga i zdaje się, że przenosimy się w czasie, przeżywając razem z pisarzem jego historię.

"Jedynym powodem, dla którego piszę powieści niesamowite, jest to, że po prostu nie mogę się powstrzymać - groza i fantazje fascynowały mnie bardziej niż cokolwiek innego (...), odkąd tylko potrafię chodzić i mówić."

Howard Phillips Lovecraft był zdziwaczałym, uzależnionym od pisania horrorów myślicielem. My jako czytelnicy mamy tę sposobność, że odkrywamy jego cechy charakteru poprzez zagłębianie się w jego prace. Odkrywamy niejako jego osobowość, narażając się na błędną interpretację, dlatego o Lovecrafcie z tej książki możemy się dowiedzieć wszystko, ale też nic. Pisarz był przede wszystkim człowiekiem, takim jak my dzisiaj. Uniósł się niekiedy gniewem, rozbawił się, a czasem też zasmucił i to wszystko widoczne jest w jego listach. Jeśli ktoś przebije się przez mur niezrozumiałego języka i przywyknie do dziwacznych wyrażeń (wówczas normalnych!), może nawet uznać autora za dobrego znajomego, tyle się o nim dowie. Jednak z tym językiem to tak, jak podczas czytania "Krzyżaków" w gimnazjum. Z początku jest ciężko, jednak po jakimś czasie się przyzwyczaimy.

"Czymże jest sztuka, jeśli nie tworem powstałym z wrażeń, obrazów, uczuć oraz harmonijnych uniesień? Sztuka musi zawierać w sobie przenikliwość i piękno, nic więcej się nie liczy."

Bardzo fajnym akcentem w książce było umieszczenie prywatnych notatek Lovecrafta, na przykład jego pomysłów na następne opowiadania, a także samych opowiadań. Z tego wszystkiego wyłania się sprzeczny obraz autora, z jednej strony nieokrzesanego i maniakalnego pisarza grozy, czasem nawet możemy uznać, że był chory psychicznie, skoro takie pomysły przychodziły mu do głowy! Wówczas bowiem nie było Internetu, filmów klasy B, czy innych magazynów dla zapaleńców strachu, a jedynie mitologia. Howard szukał w niej inspiracji. Z innego punktu widzenia autor był geniuszem, filozofem i myślicielem, jakim go możemy poznać z esei. 

Naprawdę polecam tę książkę osobom, które lubią pozycje biograficzne, chcą dowiedzieć się co nieco o prekursorze horroru lub są ciekawe tej powieści. 

Wasza Ariada :)

Książę tę dostałam od Wydawnictwa Sine Qua Non