Maria Pruszkowa - "Przyślę panu list i klucz"

Tytuł: Przyślę panu list i klucz

Autor: Maria Pruszkowa

Rok wydania: 2009 (pierwsze wydanie: 1959)

Ilość stron: 153

Ocena: 7/10

Opis:

Kolejne wydanie niezwykle popularnej powieści, którą autorka zadedykowała maniakom czytania, tematem bowiem książki są dzieje urzędniczej rodziny w przedwojennej Warszawie, zwariowanej na punkcie czytania. Bohaterowie od dzieciństwa karmieni książkami, zżyci z nimi na co dzień, wcielają się w kolejne postacie literackie, przemawiają ich językiem, recytują z pamięci całe partie "Trylogii" czy "Pana Tadeusza". Wszystkie te przygody i perypetie opisane są w sposób oryginalny i pełen wdzięku. Talent narracyjny autorki, optymistyczny pogląd na świat, bezpretensjonalny humor - to zalety, które czynią z książki Pruszkowskiej uroczą lekturę rozrywkową.

Recenzja:

Przyślę panu list i klucz to krótka książeczka, która po raz pierwszy ukazała się w 1959 roku. W 2009 wydawnictwo Formicula wydało wznowienie. Ktoś mógłby pomyśleć, że książka, która ma tyle lat, nie będzie specjalnie ciekawa, ale pewne sprawy mimo upływu czasu pozostają niezmienne – a miłość do literatury zdecydowanie się do nich zalicza!

Maria Pruszkowa opisała dość specyficzną rodzinę, rodzinę, której życie toczy się wokół książek. Znamienna jest postać Ojca („Istotą życia Ojca były książki. Ojciec czytał ciągle. Czytał przy jedzeniu, czytał w pociągu i w tramwaju, i na przystanku. Czytał po południu w fotelu, wieczorem w łóżku”), który zaszczepił w obu swoich córkach pasję czytelniczą, przekonał do niej nawet Matkę – ona jedyna usiłowała na początku walczyć z książkami. Podobał mi się sposób, w jaki opisała go autorka, spokojna pogoda ducha i bezgraniczna miłość do literatury czyniły z niego bardzo sympatycznego bohatera.

Narratorką opowiadania jest Zosia (która miała nazywać się Balladyna), młodsza z dwóch sióstr. Jej życie toczy się głównie wokół książek. Choć nauczyła się czytać jako kilkulatka, przez co okrzyknięto ją genialnym dzieckiem, nigdy nie interesowała jej nauka. Szkoła była tylko irytującym miejscem, do którego musiała chodzić pięć razy w tygodniu, marnując czas, który mogła przeznaczyć na czytanie. Po maturze nie chciała iść na uniwersytet, wybrała ciepłą posadkę w urzędzie. Siedem godzin pracy, a potem powrót do domu i można czytać do woli. Zosia, podobnie jak wielu z nas, uwielbiała wracać wiele razy do tych samych książek. Zaprzyjaźniała się z bohaterami i miło spędzała z nimi czas. Jej przyjaciółka Anka (jako przeciwstawny front) twierdziła, że to głupie. Zosia, która potrafiła do każdej sytuacji znaleźć odpowiedni cytat, (odziedziczyła to po Ojcu), odpowiedziała słowami Galsworthy'ego: „Jeśli się już jest głupcem, to nic nie szkodzi, że stuprocentowym”. Osobiście ten spodobał mi się najbardziej, ale było wiele innych - książka obfituje w liczne cytaty z literatury. Boy, Sienkiewicz, Żeromski, Mickiewicz, Prus i wiele innych znanych nazwisk przewija się niemal na każdej stronie.

Ale Maria Pruszkowska wbrew pozorom nie pisze tylko o książkach. Są motorem jej opowieści, jednak koniec końców okazuje się, że życie nie toczy się tylko wokół nich.

Przyślę panu list i klucz to książka o książkach. Napisana ciepło i z humorem, spodoba się każdemu miłośnikowi literatury.