Patrick Suskind - "Pachnidło"

Autor: Patrick Suskind

Tytuł: Pchanidło

Wydawnictwo: Świat książki

Data wydania: 1985 (oryginał)

Liczba stron: 252

Ocena: 9/10

Opis:

XVIII- wieczny Paryż, światowe centrum mody i elegancji jest miejscem, gdzie żyje bohater tej niezwykłej opowieści - osobliwy karzeł obdarzony niepospolicie wrażliwym zmysłem powonienia. Jan Baptysta Grenouille tworzy eliksiry do produkcji perfum, które są powszechnie uznawane za niedoścignione w swej wyszukanej wytworności. Jednak żadne go nie satysfakcjonują, geniusz zapachów marzy bowiem o wydestylowaniu wonności nad wonnościami z dziewiczego ciała kobiecego. Ta myśl każe mu szukać dziewczyny o idealnym zapachu. Sensacyjna wręcz akcja Pachnidła rozgrywa się na tle sugestywnej panoramy obyczajowej Paryża, pozwalającej wczuć się w atmosferę ówczesnego życia, w jego barwy, smaki i niezwykłe zapachy.

Recenzja:

  Wiele dobrych opinii słyszałam na temat tej książki (w zasadzie ani jednej negatywnej) i kiedy tylko przydarzyła się okazja, mianowicie: sklep - Biedronka, cena - 9,99, nie wahałam się ani sekundy, postanowiłam, że sama muszę sobie wyrobić zdanie na ten temat. I stało się, książka trafiła na moją półkę, ale trochę musiała poczekać na swoją kolej.

Jakoś nieszczególnie przepadam za obszernymi opisami w książkach, no i tu pierwsze zaskoczenie. Ta książka, jest jednym wielkim opisem, a dialogi możemy policzyć na palcach jednej ręki, a kiedy już się pojawiały to było okropnie krótkie. Ku mojemu zdziwieniu wcale mi to nie przeszkodziło w czytaniu. Można powiedzieć, że ta książka mnie zahipnotyzowała i wciągnęła bez reszty. Ale o tym dalej.

Po przeczytaniu całości na moje usta cisnęło się tylko jedno wielkie WOW. Takiej książki jeszcze nigdy nie czytałam. Wyjątkowa i oryginalna pod każdym względem.

Na początku było mi trochę ciężko połapać się w postaciach, trzy czwarte imion zaczyna się na G, a o wymowie to nawet nie myślałam.

Cała fabuła opiera się na chłopaku, który otrzymał dar, a może przekleństwo, cudownego zmysłu powonienia, jednak sam nie posiada, a raczej nie wydziela swojego własnego zapachu. 

To w jaki sposób autor opisuje wszystko,a zwłaszcza zapachy, doskonale pozwala nam się wczuć w klimat. To co czytamy, czasem nas zachwyca, a czasem wręcz obrzydza, ale wszystko to jesteśmy sobie w stanie wyobrazić.

Jeśli chodzi o to, czym ta książka wyróżnia się na tle innych,to w zasadzie odpowiedzi już udzieliłam już wyżej. Otóż to, ta historia wyróżnia się wszystkim. Nie ma tutaj morderczych pościgów, zadziwiających zwrotów akcji, wielkiej historii miłosnej, czy istot nadprzyrodzonych. Jest tylko Grenuille i jego upodobanie do zapachów.

Mimo, że akcja ciągnie się i ciągnie i końca nie widać, w niczym to nie przeszkadzało. Nie mogłam się powstrzymać przed czytaniem kolejnych stron i rozdziałów.

Autorowi udało się odtworzyć klimat XVIII- wiecznej Francji. Język był dość przystępny i dość przyjemny w czytaniu. Nie stworzył też, jakiś wybitnych postaci, no nie licząc oczywiście naszego głównego bohatera, mimo to jednak, poznajemy w małym przybliżeniu historię każdego z nich. 

Tak samo jak treść, zahipnotyzowała mnie okładka, a dokładniej ta, którą umieściłam powyżej. Niby zwyczajna dziewczyna ale ma coś w sobie.

Ostatnio też się dowiedziałam, że jest film i jak najszybciej muszę się za niego zabrać.

Polecam wszystkim, którzy lubią sięgnąć po coś zupełnie innego i wyjątkowego.